Dinsdag 4 oktober 2016

We staan hier wel errug leuk toch! Relaxt parkje, tussen de bomen door glimt de zee. En we kunnen bijhouden wie er allemaal naar het vingertiptoilet gaan. Velen, je snapt niet waar ze vandaan komen.

Gerda gaat direct uit bed zwemmen. Ik ben nog op zolder en voel de frisse schaduwwind door het raampje. De ochtendzon heeft het strand en de zee nog niet bereikt. Maar…na het zwemmen afspoelen onder de stranddouche is natuurlijk wel lekker. En het staat ook leuk in je verhaal, De Groote, dat je zo flink was om met Gerda mee te gaan. Aan de andere kant, waarom zou ik mezelf hiertoe dwingen, moet ik iets bewijzen?
Als ik dat allemaal heb overdacht, is het gelukkig al te laat om nog samen met Ger het avontuur aan te gaan. En er moet ook iemand dat parkje een beetje in de gaten houden, anders wordt het een zooitje. Ik zie zwervers, moeders en/of nannies die een kinderverjaardag komen vieren, mensen die grote planten komen ophalen die door de plantsoenwerkers uit de perken worden verwijderd. En wat te denken van de zorg voor een vers bakje thee als mijn schat bibberend en nat terugkomt van het strand?

We volgen nog tot vóór Nice de kustweg en verbazen ons weer over maatvoering en vormgeving van de boten in de haven van Cannes. Wat een geld zit er in deze contreien in (on)roerend goed. Al met al vinden we deze kust boeiender dan de Vendee of het stuk waar o.a. Narbonne-Plage aan ligt.

 

 

 

 

 

 

 

 

Waar we nu rijden is het vrij ruig met mooie rode rotsen. En alle villa’s zijn zeker niet onze smaak, maar als je onderaan deze hellingen een ruim huis hebt staan, ongeveer met de voeten in zee… Echt vervelend kan het niet zijn.
Op de weg bovenlangs die huizen is het een heksenketel omdat blijkbaar vele Fransen ontheffing hebben m.b.t. het inhaalverbod en de snelheidslimiet van 50km/uur. Nu moet ik toegeven dat dat ook wel een tempo is voor watjes.

Op een stuk Péage rijden we om half 4 Italië binnen. We nemen de afslag Bordighera en beginnen direct met zoeken naar een plek voor de nacht. Ook hier is alles verboden voor campers.
Verder zien we veel verschil met Frankrijk. De bebouwing is anders van design en ziet er een beetje verweerd uit, alsof het meer heeft geleefd. En dan die prachtig beschilderde gevels, met de meest elegante pilaartjes! Oh!
Ook in de Italiaanse Carrefour valt mijn mond open. Wat een verschil met Frankrijk, terwijl ze daar ook niet vies zijn van een lekker maaltje. De kazen, de hammen…wat een keuze! De groenten zijn kakelvers; de venkels zijn gewoon wit en er is prachtige radicchio rosso en rode witlof (contradictio in terminis). Dat laatste terwijl we, nog in Frankrijk, in een of andere shitwinkel, gewone witlof hebben gekocht met bruine randjes voor veel te veel geld.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Overigens zorgde ik nog voor wat opschudding in de supermarkt. Ik zocht iets in het vriesgedeelte en dat duurde even. Te lang denk ik. Ineens klonk er een gong door de ruimte en daarna sprak een strenge vrouwenstem. In het Italiaans, dus ik ga gewoon door. Komt er ineens een boze man op mij af, die, zodra hij hoort dat ik buitenlandse ben, inbindt en begrip toont.

In de heuvels langs de kust is nergens plaats te vinden om te overnachten. We moeten het hebben van vlakke stukken die laag liggen bij de dorpen. Zoals bij Taggia. Daar zie ik in de verte, bij een brug over de monding van een riviertje, een paar campers staan. Gelukkig zie je die witte al van verre! Het is gecompliceerd om er te komen, maar het lukt. We kunnen langs de kade staan. Vóór ons kleine particuliere vissersboten, achter ons een jachtwerf. Mooi zicht op zee.
De bewoners van de campers, die er staan, zitten allemaal te vissen, zonder iets te vangen. Daarom heten ze ook vissers, anders zouden ze wel ‘vangers’ heten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Als we aan de borrel zitten zegt Ger:
“Moet je luisteren!”
“Wat bedoel je dan?”
“Hoor je het niet? Die kerkklokken spelen ‘Ave Maria'”.
Voor mensen die het niet weten, mijn doopnaam is Maria.

Menu van de dag: pasta, waarin een wilde tijmtak is meegekookt, flink citroensap erover, alsmede oude schapenkaas nog uit Frankrijk. Roerbak witlof. Rundergehakt met ui, knoflook, ketoembar en peterselie.

Vogel van de dag: kleine zilverreiger.