Woensdag 9 juni 2021
Aan de andere kant ….
Het is nog donker als er een heel nerveuze vogel keihard van z’n snavel begint te maken en niet meer ophoudt. Om een uur of 8 heb ik hem voor ‘t laatst gehoord.
Gerda komt van een koude douche terug uit het toiletgebouwtje. Ze had zich echt op een warme wasbeurt verheugd en de regendouchekop zag er veelbelovend uit. Het enige minpunt was dat het water niet warm werd. “Er stond dat ik iets moest opwaarderen”, zegt ze. Toch is ze aardig positief over de faciliteiten.
Dat wordt wat minder als ik terugkom van de wastafelcabines en de toiletten en haar vertel dat er onderaan de scheidingswanden tussen die cabines en toiletten onderling, openingen zitten van zo’n vijfentwintig centimeter. Daardoor kon ik elke rochel horen, die mijn buurman in de wastafel spuugde en op het toilet de drol van de buurpersoon in de pot horen vallen. Goedemorgen!
Intussen is Ger een beetje niet goed geworden van wat onsmakelijke mannen die er rondlopen in korte broek en sokken in sandalen. De vrouwen laten zich (nog) niet zien, misschien zijn die het ontbijt aan het verzorgen. Hoe passend dat er hier en daar treurwilgen op het terrein staan.
Wegwezen! Terug naar onze stek van gisteren langs de Maas om te ontbijten.
Pfff, wat is het alweer warm! Op het land is een boer bezig met gif sproeien, zoals we dat vorig jaar ook veel zagen tijdens onze rit door de Noordelijke provincies.
Die ellende zijn we acuut vergeten als het water het geluid van een doedelzak onze kant op draagt. Vooral Gerda kan geen genoeg krijgen van de melancholieke klank van het instrument en ook ik luister er erg graag naar. Volgens Ger klonk het lied ‘Mull of Kintyre’ en ik meen ‘Waarheen leidt de weg’ te hebben gehoord. Kan je nagaan…herinneringen… Ik denk dat Maas en doedelzak voor ons met elkaar verbonden zullen blijven.
De toegangsweg naar het centrum van Neer is overduidelijk upper class! De éne riante villa naast de andere. Gelukkig is er een supermarkt in het dorp voor ieders boodschappen, want ik blijf het zeggen: in de supermarkt is iedereen gelijk.
Bij Kessel met zicht op de Maas, waar we koffie drinken, weet Gerda het ineens zeker: ze wil naar de overkant en denkt dat we dan bij Venlo een brug moeten oversteken. We willen kleine wegen blijven rijden, maar Waze denkt er wederom anders over. Omdat we eigenwijs zijn en haar negeren, komen we onverwacht bij een veerpont terecht. En zo zijn we veel eerder dan gedacht aan de andere kant van de rivier. Ik geloof dat het hier Steyl heet.
Nu ik weer nadenk over die pont, realiseer ik me wat een amateuristisch gedoe dat was. Je komt, als ‘vreemdeling’ aanrijden en denkt ‘ha pont’! Omdat de boot kwam aanvaren met alleen fietsers erop, is de volgende gedachte: zouden er ook auto’s op mogen? Onderaan de afrit naar de pont, staat een informatiebord, waar je naartoe moet lopen, wil je het kunnen lezen. Er staat alleen op vermeld tussen welke tijden de boot vaart; niet of er auto’s op mogen en ook niet wat het voor iedereen kost. Dus even gevraagd aan een paar wachtende fietsers. Ja hoor, er mogen auto’s mee. We rijden de boot op en zien op de stuurhut een A4 hangen, waarop staat ‘Hier niet pinnen’. OMG! Graven in de rugzakken, portemonnee…hebben we nog cash bij ons? Ja, 5 Euro, zou dat genoeg zijn? Nog steeds geen idee wat het tarief is, maar goed, we horen het wel als de stuurman langskomt. Hij komt niet. Terwijl de klep om de boot af te rijden al naar beneden gaat, zeg ik tegen Ger: “Joh, het is vast gratis”. Dat nou ook weer niet. Als de boot is aangemeerd, blijft de slagboom dicht tot de baas bij iedereen het verschuldigde bedrag heeft geïnd. Voor ons € 2,80.
Wie bedenkt dit? Ik stel me voor dat ieder van jullie toch ook minstens drie verbeterpunten kan opnoemen.
We rijden verder op de plaatselijke borden en ons eigen gevoel. Misschien moeten de instellingen van Waze even gecontroleerd worden. Bij Grubbenvorst is alweer een pontje en er dichtbij een vrij ruime plek aan de Maas voor vissers etc. Daar drinken we de laatste koffie op. Half drie! Nog steeds niet geluncht.
Blijven we hier vannacht of proberen we nog even verderop bij Lomm? Het ziet er daar best leuk uit, alleen op de ene locatie is net te weinig ruimte en even verderop is plaats genoeg, maar zijn iets teveel mensen met kinderen. Bovendien zou het kunnen zijn dat de dorpsjeugd dit een fijne locatie vindt om de avond door te brengen. Het is niet gauw goed hè!
Terug naar de vissersstek naast de pont naar Grubbenvorst. Intussen is het half 4 en we hebben nog steeds niet geluncht. Ik word er chagrijnig van. Om de één of andere reden hebben we een ander ritme dan tijdens de vorige weken door Nederland. Vlug de auto op de oprijblokken en eten.
Een Duitse Ford buscamper dreigt roet in het eten te gooien. Het stel parkeert op ongeveer 3 meter afstand en precies voor ons uitzicht op de Maas en de markante toren van Grubbenvorst. De stoelen worden tevoorschijn gehaald, later rommelen ze nog wat met een luifel geloof ik. Ik denk die zijn van plan om te blijven. Gelukkig vergis ik me. Ze vertrekken en bezorgen ons daarmee een serene avond.
Vogels van de dag: gierzwaluwen.