Zaterdag 31 mei 2025

Gisteravond werd het eindelijk droog. Behalve wij stonden er vier andere overnachters, waaronder twee Belgische auto’s die duidelijk bij elkaar hoorden. Aan onze andere kant stond een jonge man met een Hero Ranger, ook wel ‘teardrop’ genoemd; een hele kleine caravan. Misschien was hij aan het inpakken voor een reis, want hij reed driftig heen en weer met zijn auto om spullen op te halen, leek het. Hij is duidelijk erg op z’n privacy gesteld, dus dat komt goed uit, wij ook.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Verder was het een va et vient van auto’s, die het terrein op reden en na een poosje weer vertrokken. Dat terwijl de bar van de botenclub was gesloten en er geen bootjes uitvoeren of aankwamen. Gerda zei: “Volgens mij is het hier een rovershol, drugshandel en zo, daar is dit haventje een prachtige camouflage voor”. Ik zei het al eerder: ze heeft een rijke fantasie, die ze vaak combineert met een ‘worst case scenario’, maar wie weet, had ze gelijk. 

Vanaf de bergtoppen loopt smeltwater in ontelbare lange smalle slierten de hellingen af. 

Vanochtend 7 uur. Buiten is het 7° en nog steeds bewolkt met af en toe wat regen. De kachel gaat op 8. 

Gerda deed een rondje haven en zag boerenzwaluwen, stormmeeuwen (vogel van de dag), tureluur, broedende grote Canadese ganzen, een mus en middelste zaagbekken. Wat die laatste betreft: waarom zien we de zaagbekken die aan de zijkant zitten nou eens nooit? Ik bedoel, je weet alleen maar dat het de middelste is omdat er aan weerszijden eentje naast zit toch? Het doet me denken aan de mop van die drie mannen op een motor: raad eens hoe de middelste heet. 

En ze zag dat in de roodbruine houten vissershuisjes, die bij de haven staan, allemaal bootjes liggen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We vertrekken naar Molde, universiteitsstad, rozenstad en hoofdstad van de provincie Møre og Romsdal. Wikipedia omschrijft de stad als rijk aan geschiedenis en cultuur en de omgeving als één van de mooiste van het land. Net ten Noorden ervan ligt Varden, 407 meter boven zeeniveau, waarvandaan je uitzicht hebt op 222 bergtoppen. We hebben ze niet geteld. 

De route naar Molde begint langs het Tingvollfjord. Door de weerspiegeling van de bijna zwarte berghellingen lijkt ook het water in het fjord heel donker en dat is waar onze associatie van fjord met donker vandaan komt. 

Na een tijdje maakt de weg een oversteek naar het Langfjord en wij steken mee. Daarna nog eens en wel naar het Fannefjord. Als je niet uitkijkt, val je hier van het ene fjord in het andere. Het laatste stuk van onze etappe rijden we over de E39, met veel mooie besneeuwde toppen aan de overkant van het water. Dit fjord is aanmerkelijk lichter dan dat aan het begin van onze rit, wat ongetwijfeld mede te danken is aan de zon, die volop schijnt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We lunchen bij een witte houten kerk, die op een verhoging ligt en waar nog enkele mensen buiten met elkaar staan te praten na een begrafenis. De deur van de kerk staat open, Gerda pakt haar kans en vraagt aan een man die in het portaal loopt of we naar binnen mogen. Nee, want de kerk is gesloten. Natuurlijk mogen we wel één blik naar binnen werpen (de rest moet dan maar in de container 😆) en ik maak snel een foto. Gelukkig missen we niet veel denk ik: het lijkt een uiterst sober interieur. 

In Molde is een Coop Mega, het woord zegt het al, en laat er nou in dezelfde mall een Vinmonopolet zitten. 

Van Molde willen we verder richting Stranda en Aldesund en daar hebben ze hier een veerboot voor. Die komt net aanvaren als wij in de wachtrij gaan staan. Een betalingsmogelijkheid zien we niet en de vrouwen in de auto voor ons zeggen dat er pas op de boot wordt betaald. Gelukkig kan dat met de bankpas, we hebben nog steeds geen Kronen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We komen aan in Vestnes, waar we even stoppen om te kijken wat er in de aanbieding is voor vannacht. Nou, vrij weinig en voor 170 Kronen mogen we langs het zonovergoten Romsdalsfjord staan met elektriciteit. Alleen dat hebben wij niet nodig: elke dag tellen we de zegeningen van ons zonnepaneel. Je moet een app downloaden en betalen met je telefoon, maar dat doen wij niet; ik bedoel dat wij principieel niet betalen met onze telefoons. Hoe dit aan te pakken? We gaan het zien. 

Met enige regelmaat komt er een grote witte camper het terrein op om na een poosje weer te verdwijnen. Soms nadat er eerst iemand een tijd heeft staan klooien bij de betaalpaal voor de stroom. Misschien werkt het niet goed? Geen idee. 

Menu van de dag: zelfde als gisteren, met wat extra verse komkommer. Ik had voor twee dagen gekookt. 

Op de meteo staat de regen voor morgen alweer gepland. 

Wij houden de moed erin!

O ja…en die drie mannen op de motor? Nou de middelste heet Rob: want de voorste zit vóórop en de achterste zit achterop!