Maandag 29 mei 2023

Naast het mortuarium

Gisteravond heb ik nog aan de beveiliger, die met zijn vrouwelijke collega stond te praten, gevraagd of we iets speciaals moesten doen, bellen of zo, als we lastig gevallen zouden worden. Ze reageerden heel verbaasd: lastig gevallen? Hoezo..en door wie dan wel? Nee, we moeten lekker gaan slapen, hier gebeurt absoluut niks! En ja, er komt wel eens een auto het terrein oprijden, maar die gaan ook weer weg. Nou, ‘vale’ dan.  Lees verder →

Zondag 28 mei 2023

Gisteravond heeft de chauffeur z’n aanhanger toch weer aan de trekker gekoppeld en is met het hele spul weggereden. Maar ziedaar…vanochtend kijken we tegen een andere vrachtwagen aan. Kan je nagaan wat een gezegende nachtrust wij hadden; we hebben allebei niet gehoord dat er naast ons werd geparkeerd.  Lees verder →

Zaterdag 27 mei 2023

Sinds de drie mensen van de Audi gisteren hebben we tot ons vertrek niemand meer gezien. Heerlijk! Nou…vanochtend één auto die twee keer langskwam rijden. Juist: een keer heen en een keer terug. We merken dat we wat moeite krijgen met veel mensen om ons heen. Dus als we terug thuis zijn, moeten jullie allemaal maar gauw bij ons komen eten, dan kunnen we weer een beetje wennen!  Lees verder →

Vrijdag 26 mei 2023

‘t Was rustig op de boulevard. De klokkentoren van de kerk tegenover ons, was uitgeschakeld vannacht; om 8 uur begint ie weer. Verder klinkt er een constant gebrom op het strand, dat wordt veroorzaakt door drie tractoren, waarmee de vissers aan het werk zijn. Vraag me niet hoe deze manier van visvangst precies in elkaar zit, want dat kunnen we niet echt zien. Lees verder →

Donderdag 25 mei 2023

Zo rustig als de nacht was, zo lawaaiig wordt de ochtend. 

En dan heb ik het niet over het gewone komen en gaan van auto’s met mensen die hier voor hun werk moeten zijn. “En waarom zouden ze dat werkautootje van de gemeente hier hebben geparkeerd?”, vraagt Gerda zich af. Nu de gordijnen open gaan, zie ik het ook staan, de laadbak vol met allerlei materiaal, maar er zijn geen mensen bij.  Lees verder →

Woensdag 24 mei 2023

Het wordt warmer. Voor het eerst doen we ‘s ochtends alle ritsen van de daktent open om zoveel mogelijk wind (!) te vangen. Het moet niet gekker worden! We staan blijkbaar aan een druk gedeelte van de Camino de Santiago, want de pelgrims trekken bijna in file voorbij.  Lees verder →

Dinsdag 23 mei 2023

Na het ontbijt lopen we een eind over dit schelploze strand. Hoe zou het eigenlijk komen dat er hier geen schelpen zijn? Wel opvallend platte, bijna ronde stenen, de meeste in bruine tinten. Als ze nat zijn, zien ze er mooi uit, eenmaal opgedroogd een stuk minder. Maar als je ze eenmaal thuis te pronken hebt liggen, ben je dat vergeten en valt het weer reuze mee, bovendien zijn ze dan verbonden met mooie herinneringen.  Lees verder →

Maandag 22 mei 2023

“Wat een rust hè, zonder die harde wind”, verzuchtte Gerda gisteravond, niet wetend dat ze enkele uren later, met haar koplamp op, zou ‘moeten’ controleren of alles in orde was met het hefdak. Je begrijpt het al: de wind was wederom tot stormkracht aangewakkerd. Lees verder →

Zondag 21 mei 2023

Half tien. We hebben nog niet één wakkere Spanjaard kunnen betrappen. De enigen die zichtbaar aan de dag zijn begonnen, zijn wij en de twee andere Nederlanders met de T2. Gelukkig hoefde ik dus geen hond te eten bij het ontbijt.  Lees verder →

Zaterdag 20 mei 2023

Ik zeg het nog maar eens: wat een heerlijk rustige nacht in de benedenkooi. Het w-woord zal ik vandaag niet noemen en dit verhaal wordt saai. 

Bij die man van gisteren met de twee hondjes blijkt een vrouw te ‘horen’, gisteren was ze één keer eventjes buiten. Lees verder →