Dinsdag 8 november 2016

Gerda is net uit bed en vanaf de zolderkamer hoor ik haar onbestemde geluiden maken.
“Wat is er dan?”
“Oh, ik moet een ijskoude BH aantrekken”!
“Nou”, antwoord ik, “in Jemen was je er maar al te blij mee!”
Het was in 1991, Golfcrisis. Ger en ik trokken samen met een vriendin door voormalig Noord-Jemen. Lees verder →

Maandag 7 november 2016

Dak open klep dicht was niet de juiste modus voor afgelopen nacht. De kerkklok hield niet op en het verkeer ook (bijna) niet. Veel heftiger dan we hadden verwacht op zo’n secundaire weg.
Rondom ons komen en gaan auto’s met mensen die kinderen naar school brengen. Een vrouw komt met haar kleinzoon op de arm bij de auto staan. Het kind is stomverbaasd en zij probeert het allemaal uit te leggen dus: tijd voor een Westfalia-show. Lees verder →

Zondag 6 november 2016

Er zijn wat nieuwe, witte campers bij gekomen, incl. huisdier. Het vervelende is dat veel hondenliefhebbers hun dier net zo lang door laten gaan, tot anderen het een halt toeroepen. Ook nu. Gerda heeft haar natte paraplu naast de schuifdeur te drogen gezet. Een mevrouw laat haar hond uit en weet heus wel dat haar schat graag overal tegenaan piest. Toch grijpt ze niet in als hij al snuffelend en pissend op onze auto afkomt. Dus moet ik het doen: als hij bijna bij de paraplu is, jaag ik hem weg. En, zoals het vaak gaat, daarna pas roept zij hem terug. Zodat jij de rotzak blijft, die vervelend doet tegen honden. Soit. Lees verder →

Zaterdag 5 november 2016

Regen vannacht en het is nog niet klaar. Dat is een teleurstelling na de mooie dag van gisteren. Het nodigt niet uit om in de stad rond te lopen, wat we van plan waren.
In elk geval hebben we nog één binnenactiviteit op het programma en dat is een bezoek aan de Galleria dell’ Accademia, waar o.a. beelden van Michelangelo te zien zijn. Bus 11 zet ons zo goed als voor de deur af, na weer alle geparkeerde auto’s en scooters op een haar na gemist te hebben! Je zou voor je lol een dag in de bus zitten. Lees verder →

Vrijdag 4 november 2016

Goed geslapen in het rumoerige Florence, dankzij het beproefde concept: dak open, klep dicht.

Aan een man, die met ons bij de halte van lijn 11 staat te wachten, vragen we of je ook in de bus kaartjes kan kopen. Zo niet, moeten we eerst naar de Tabac. Leuke vent, hij komt uit Argentinië en maakt een stedentrip door Europa. Op zijn advies stappen we uit bij een halte, vlak voor één van de bruggen over de rivier de Arno en op loopafstand van de Ponte Vecchio. Lees verder →

Donderdag 3 november 2016

Voor het ontbijt zetten we de auto op de hoger gelegen parkeerplaats, waar de zon al schijnt. Het wordt hier ‘s ochtends en ‘s avonds een stuk frisser dan waar we vandaan komen. In de zon warmt het echter nog steeds snel op. Na een poosje moet Gerda al aan de schaduwkant van de auto over het portier gaan hangen:
“Ik denk dat ik het maar weer uittrek”.
‘Het’ is haar hemdje, dat soms enkele keren per ochtend aan en uit wordt getrokken, al naar gelang er ineens wolken voor de zon komen, de zon op haar stoel schijnt, de wind gaat liggen of juist aanwakkert etc. Lees verder →

Woensdag 2 november 2016

Het mysterieuze fluitdier koos een andere locatie voor de nacht en verder maakt niemand ‘s nachts lawaai in Capalbio.

Natuurlijk gaan we in Porto Ercole kijken. De aanloop er naar toe via Ortobello is mooi met aan alle kanten water. In Porto Ercole rijden we de route naar de haven, die in een mooie baai ligt. Van de plaats zelf hebben we verder niet veel gezien. Het kan natuurlijk niet missen dat er prachtige afgelegen baaien zijn, waar je, met uitzicht op het vasteland, vanaf je ‘gelukkige olifant’ het volk kan gadeslaan. Lees verder →

Dinsdag 1 november 2016

‘t Was rustig op de parkeerplek en ook vanochtend tot een uur of 9 zien we niemand. Daarna beginnen de strandgangers te arriveren.
Gerda probeert nog wat vogels te scoren, valk, witte en gele kwikstaart, veel Vlaamse gaaien, maar iets bijzonders zien we niet. Wel regelmatig aparte vogelgeluiden. Alleen dat schiet niet op, we kennen de geluiden te slecht om er een vogel bij te bedenken. Lees verder →

Maandag 31 oktober 2016

Tjonge, wat hoor je die scheepsmotoren goed. De hele nacht ronkt het bij ons in de slaaphut. Gerda heeft er wakker van gelegen.
Doet me denken aan de tijd dat ik in St. Maartensdijk woonde. Als je daar ‘s avonds op de Oosterscheldedijk stond, hoorde je aan de overkant, in Yerseke, niet alleen de brommers starten, maar ook de mensen praten. En de mosselen knarsen natuurlijk. Lees verder →

Zondag 30 oktober 2016

Ja, de klok is hier ook een uur verzet. Want als we om een uur of 8 op de parkeerplaats van Ostia Antica arriveren, is er behalve de toiletmevrouw nog niemand.

 

 

 

 

 

 

 

 

We hadden bedacht om nog voor het ontbijt hierheen te rijden, zodat we verzekerd zijn van een parkeerplaats. Zo groot is het terrein niet en gisteren stond het helemaal vol. Bovendien is het mooi gelegen. Lees verder →