Vrijdag 26 mei 2017

Na het wakker worden vanochtend dacht ik: “Volgens mij kon dat opritje nog wel eens voor problemen zorgen”. De ondergrond is niet zo hard als we gewend zijn, maar het grootste probleem zit hem, denk ik, in het feit dat je met een bocht van 180 graden de helling op moet draaien en er geen ruimte is om vaart te maken. Blijkt dat Gerda er ook zorgen over heeft, want ik hoor haar al tegen Wim bezig van: “…….. en als je bijna boven bent, moet je goed uitkijken….kuil…”. Lees verder →

Donderdag 25 mei 2017

Wim komt met een sombere mededeling aan het ontbijt:
“Mijn huishoudaccu laadt niet meer op”.
“Wat mis je dan als die leeg is?”
“Verlichting, kachel (kunnen we voorlopig zonder) en koelkast (is al stuk)”.
“Heb je een koplamp?”
“Ja, maar da’s niet zo gezellig”.
“Misschien moet je je koelkast eens uitzetten, die doet het toch niet”.
“Kan ik wel doen”. Lees verder →

Woensdag 24 mei 2017

Dat was afzien vannacht, vooral voor Gerda, die zich niet af kon sluiten voor de teringherrie, anders kan ik het niet noemen, op de weg. Heel begrijpelijk; zo erg hebben we het nog niet gehad. Eén ononderbroken verkeersstroom, te hard rijden, motors, claxonneren, bonkende bassen, alsof ze naast ons stonden, een enkele keer kwamen ze inderdaad vlak langs ons gescheurd, schreeuwende kerels, gillende meiden. Lees verder →

Dinsdag 23 mei 2017

Wat een heerlijke rustige nacht en wat boffen we dat het onbewolkt is vanochtend. Ik denk dat we veel schoonheid zouden missen, als het tijdens de rit van vandaag bewolkt was.

Het witte wegje is prima om te doen, behoorlijk asfalt met af en toe een stukje onverhard. Rustig ook. Er zijn wel behoorlijk wat stenen op de weg gevallen, je moet er niet aan denken wat er van de berg komt als de aarde hier beeft. Vangrails of muurtjes langs de weg doen ze niet aan. Stukje weg in de afgrond verdwenen? Lekker belangrijk! Lees verder →

Maandag 22 mei 2017

We worden wakker in de mist, nou ja…in de wolk dan. ’t Is even schakelen; geen uitzicht en de kachel aan. Als we wegrijden, is het 13,5 graad.
De geplande route is Sari, Qa’em Shahr, Babol, Amol en dan zo’n 50 km. schatten we, richting Teheran, tot de afslag naar Baladeh.

Het blijft bewolkt en groen en na een tijdje beginnen de rijstvelden weer. Dit is niet het type landschap waar we opgewonden van raken. Lees verder →

Zondag 21 mei 2017

Voor het eerst ontbijten we buiten. Nu ik het opschrijf, lijkt het gek dat dat niet eerder is gebeurd. In het begin van de reis was het te koud, later was het vaak te warm of misschien vonden we het de juiste plek er niet voor. Soit.
En dan zit je een keer buiten, komen er een stuk of acht dromedarissen op bezoek. Nou…nèt niet, vlak voor de auto’s buigen ze af. Deze dieren kennen hun plaats.  Lees verder →

Zaterdag 20 mei 2017

Vannacht sliepen we achterstevoren of ondersteboven, hoe wil je ’t noemen. Ik bedoel met onze hoofden aan het voeteneind op het bed onder het hefdak. Er zit dan erg weinig ruimte tussen je hoofd en het dak, niet ideaal, maar het ging. En dat alles omdat de auto dusdanig met de neus naar beneden stond dat zelfs de keggen onder de wielen de voorkant niet voldoende omhoog kregen. Lees verder →

Vrijdag 19 mei 2017

Titel: Even genoeg gastvrijheid

‘Een zwartkop in de morgen, verdrijft kommer en zorgen’ (oud Zeeuws gezegde). Vogel van de dag, vlakbij de auto’s.
Ger gaat echter ook nog in de kloof kijken, waar we gisteren niet gingen staan, en komt terug met rijke buit: mannetje blauwe rotslijster en een clubje maquiszangers. Daar zijn we even stil van. Lees verder →

 

Donderdag 18 mei 2017

’t Is hier echt een luxe boel mensen, we hebben schone toiletten op het terrein, waar zelfs zeep uit de muur komt, binnen- en buitenkranen en dat allemaal gratis voor niks.
De moskee is min of meer in gebruik. Er brandde licht en om 8 uur gisteravond startte het cassettebandje, terwijl er ook wat bezoekers waren. Lees verder →

Woensdag 17 mei 2017

De donker/witte vogel waar ik het gisteren over had, is nu beter te zien geweest. Gele snavel, geel oog, voornamelijk bruin van kleur. Het wit is het duidelijkst te zien wanneer hij vliegt: soort witte banden over de vleugels. Wie het weet, mag het zeggen.
En ik hoorde de koekoek vanochtend, dat weet ik zeker, dus: vogel van de dag. Lees verder →