Dinsdag 20 mei 2025

Het is zeven uur. Buiten is het 10°. Binnen gaat de kachel niet aan want de zon is overtuigend aanwezig, dus het zal snel opwarmen. Een heerlijk rustige nacht weer; er staan, denken we, ook wat campers in onze buurt waarvan de eigenaren een paar dagen weg zijn. 

En nog een aanvulling op het verhaal van gisteren: mijn zus wist te melden dat de webachtige kunstwerken, die we gisteren tijdens onze wandeling zagen, gemaakt worden door de witte stippelmot. Nooit van gehoord, maar na een blik op internet denken we zeker dat ze gelijk heeft. 

Trouwe lezers van onze verhalen weten intussen dat ik een hekel heb aan douchen op een camping. Vanochtend neem ik de beslissing om het toch te doen; het sanitair is behoorlijk schoon en de ruimtes niet te krap. Zodra ik de doucheruimte binnen ben, begrijp ik waarom die zo ruim is: het is een tweepersoonsbadkamer. Twee douches tegenover elkaar, een grote wastafel, haken genoeg voor je kleren, bankje, föhn. Eén dingetje: er hangen twee gevulde toiletpapierhouders aan de muur, alleen er is maar één eenpersoons toiletpot! Samen even al je shit er lekker uitgooien, kan je wel vergeten dus.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nog een koffie en dan lopen we in tien minuten naar het station, waar onze eerste dag Kopenhagen zal beginnen. Onderweg in een klein park zien we een opvallend tamme vogel van vrij dichtbij in het gras scharrelen. We kunnen hem even goed bekijken en Gerda weet dat het een kramsvogel is: vogel van de dag. 

Bij het centraal station twijfelen we over de te volgen route naar Christianshavn, waarna een man ons op het goede spoor zet. Als we een tijdje later ergens staan te twijfelen hoe we het verder willen aanpakken, informeert een andere man of hij ons kan helpen. Dat kan hij, maar hij wil ook weten waar we vandaan komen en bij de naam Amsterdam maakt hij een paar vrolijke hupjes. Een eindje verder, als we al afscheid van hem hebben genomen, duikt hij ineens weer op en wil ons met één of andere kortingskaart helpen….zoiets. Gerda wijst zijn aanbod vriendelijk doch beslist af en dan verdwijnt hij definitief. Ja, ze had duidelijk een beetje sjans bij hem. 

We dachten eerst door Tivoli te lopen, maar daar zien we vanaf; wat een kermis is het daar. En ik geloof dat je nog entree moet betalen ook. We nemen wel een kijkje in een Legowinkel.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Op weg naar de Knippelsbrug lopen we langs het water en komen zo bij gebouw Black Diamond, mooi van architectuur en een uitbreiding van de Koninklijke Deense Bibliotheek. We eten en drinken er wat buiten in de zon, waar het al bijna te warm wordt. De houten trappen langs de oever bij het gebouw worden gebruikt als strand; ze liggen vol jonge mensen met alles bloot wat je zonder problemen in de stad mag laten zien. 

Er heerst hier een fijne sfeer, weinig toeristen, veel water en dus ruimte, mooie moderne gebouwen. Als we de brug over zijn, lopen we de wijk Christianshavn in en zien boven de bebouwing een aparte kerktoren uitsteken: zwart met een goudkleurige wenteltrap er omheen. De kerk heet Our Saviour’s Church en binnen is het ook mooi. Vooral het pijporgel: ik heb nog nooit zo’n exemplaar gezien. 

Een paar straten verderop is er opvallend veel graffiti en we gaan Freetown Christiania binnen. Het is een zelfverklaarde semi-onafhankelijke enclave, een hippiewijk met zo’n 1000 bewoners. Er heerst een ontspannen sfeer en er zijn allerlei handeltjes, cafés, werkplaatsen en wat dies meer zij. In 1970 is de vrijstaat opgericht en met vallen en opstaan bestaat ie nog steeds. Het ministerie van Defensie is eigenaar van het gebied.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wanneer we de wijk verlaten, zien we op de navigatie dat museum Maca dichtbij is, een kilometer lopen. We lazen dat er een expositie is van Banksy & Street Art: The Early Years. Behalve werk van Banksy zelf zijn er werken van kunstenaars die hem hebben beïnvloed en vast ook omgekeerd. Onderweg ernaartoe klinkt vanaf een groot terras het lied ‘Don’t let me be misunderstood’ van Nina Simone, precies op juiste sterkte over het water, wat een sfeer!  

Het museum is gevestigd in een soort oud woonhuis midden in een straat, je zou er zo  voorbijlopen. Een beetje zoals Huis Marseille in Amsterdam, maar dan veel kleiner. Achter de balie zit een erg aardige en servicegerichte jonge man, die gratis onze rugzakken in een kluis stopt en voor we gaan kijken, compenseren we met vruchtensap ons vochtverlies. 

De expositie is niet echt groot, maar we zijn blij dat we er geweest zijn. De jongeman vragen we nog wat informatie over de bus naar het station, waarna hij razendsnel op zijn telefoon zoekt en ons de metro adviseert, wat erg goed uitpakt. De bus ligt een beetje gecompliceerd hier in Kopenhagen zegt hij. 

En al lopend naar het metrostation pikken we ook de gekleurde huizen aan de Nyhavn nog mee met de mooie oude schepen die er afgemeerd liggen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De trein naar de camping ligt ook gecompliceerd, want die rijdt ‘onze’ halte voorbij! Blijkt dat we een stukje informatie misten, nl. dat er twee codes bestaan Bx en B. De eerste betekent sneltrein en de tweede stoptrein. Het kwam goed; de treinen rijden om de tien minuten. En volgens Gerda kan je je metrokaartje ook in trein gebruiken(!). Ook dat ging goed, geen controle. Omdat we ons op het nippertje de eerste, verkeerde trein in moesten haasten, zat ik klem tussen de deuren, die al wilden sluiten. Met behulp van Gerda, die al binnen stond en uit alle macht de deuren uiteenduwde, wurmde ik me nog net, half vallend, naar binnen. Ook dat ging net goed. 

Op de camping heerste nog dezelfde rust als toen we vertrokken, alleen wat warmer: 23°. Gerda neemt een lekker koud biertje en ik schenk een Sauvignon Blanc in, die raar smaakt…. Nee! Alcohol Free! Getver. 

Menu van de dag: broccoli, pasta met ansjovis, tonijn, knoflook en gemalen kaas. 

Over eten gesproken: de naam van deze camping, Absalon, doet me constant denken aan broodje kapsalon… Gerda denkt erbij aan het verhaal van een heel mooie man die aan zijn haren in de boom bleef hangen en dat ze vroeger op de christelijke school hoorde vertellen.