Zaterdag 29 juni 2019

Beetje zeedamp, beetje zon, twee druppels regen, twee hard achter elkaar aan rennende herten, twee konijnen, geen wind. Een prachtige ochtend voor Schotse begrippen. Een wekker heb je niet nodig, die komt om half zeven laag overgevlogen in de vorm van een luid krassende kraai.

Het plan voor vandaag is om weer een eind het binnenland in te gaan. Vanaf Montrose richting Forfar, door tot Kirriemuir en dan de B955 op, door de Glen Clova naar Braedownie.

Montrose is niet ver en we verheugen ons op Montrose Basin, dat er op de kaart uitziet als een grote baai. De rivier de South Esk stroomt er in uit en doorheen. “Saaie baai”, is het commentaar van Gerda. Ik rijd en zie er niet veel van, maar ben bang dat ze gelijk heeft. Op weg naar Forfar hebben we uitzicht over vruchtbare, glooiende akkers met voornamelijk granen en aardappelen. Alles ziet er mooi en gezond uit. Als de landbouw afneemt, blijft een té vriendelijk heuvellandschap over, aangenaam, maar niet opwindend. Dat is misschien maar goed ook, want je gelooft het niet, de thermometer geeft 23,5° aan!! Je moet er niet aan denken dat daar nog een portie opwinding bij komt;)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Boven Dykehead splitst de weg zich en vormt als het ware een lus tot aan Clova. Je kan heen rijden langs de westkant van de rivier en terug langs de oostkant of andersom. Het wegnummer is aan beide kanten gelijk, B955. Hoe dichter we bij Clova komen hoe mooier we het landschap vinden. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet noemen, minder vriendelijk in elk geval. De heuvels worden hoger, mooie vormen in allerlei schakeringen van groen. Beetje zoals we het eerder zagen in de wintersportgebieden.

Ineens zien we een kerkje rechts voor ons: “Kijk een bruiloft”, zegt Ger. Leuk, maar de grootste verrassing is dat er doedelzakmuziek klinkt. Het is de eerste keer tijdens deze reis dat we het horen. We stoppen om te luisteren en schieten meteen vol; de weemoedige klank roept emoties op. Dan zien we dat om de bocht een groot hotel staat, waar we kunnen parkeren om terug te lopen en nog even te luisteren èn te kijken. Alle mannen en jongens hebben een kilt aan en alles wat daar verder bij hoort. De jongen die op de doedelzak speelt is nog maar een jaar of tien denk ik. Stiekem maak ik een paar foto’s. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bij dit hotel blijkt ook het einde van de lus te liggen. Bij een smalle brug staan waarschuwingsborden: de weg heen en terug naar Braedownie is een single track road en er zijn geen passing places. Intussen schrikken we niet zo gauw meer en beginnen welgemoed aan de rit, we zien het wel. Valt dus reuze mee, geen enkel verschil met de weg die we net gereden hebben. Het zijn geen officiële passing places met een bordje erbij, maar er zijn wel degelijk inhammen in de berm, waardoor je elkaar vrij gemakkelijk kan passeren. 

Tijdens het eerste traject dat we vanochtend reden stond om de paar kilometer een groot bord met het verzoek om ‘road defects’ te melden met een telefoonnummer erbij. Lachen! Als je daaraan begint, sta je meer te telefoneren dan dat je rijdt.

Bij Braedownie houdt het op bij een parkeerterrein en veel golvend gras, waar mensen zitten te picknicken en vanwaar wandelroutes beginnen naar Glen Doll. Berg op waarschijnlijk, daar beginnen we niet aan. Intussen is er een onweer losgebarsten met mooie bliksemschichten en veel regen. Uiteraard nemen we vanaf Clova de andere kant van de lus terug naar de A928. Langs de weg naar Blairgowrie en Butterstone liggen wat meren of lochs, waar we willen kijken, helaas lukt dat ons en Garmin niet. Bij Butterstone zijn we het zat, we slaan een wegje in en komen terecht bij Butterstone Hall, het gemeentehuis? Het ligt wat buiten het dorp met veel paarden in een wei er naast. Ruimte zat om te blijven voor de nacht. Wel donker, ten eerste door het weer, maar eveneens door de hoge bomen. Ook staan we een beetje in het zicht van een grote villa: “Misschien woont de burgemeester daar”, oppert Ger. Hopelijk wordt ie niet boos. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een vogel van de dag hebben we niet. Wel schreef Carry dat ze het menu van de dag mist. Ik dacht op een gegeven moment daar hou ik mee op, de gerechten lijken in principe steeds op elkaar, vaak ook omdat er weinig variatie zit in aanbod van winkels. 

In plaats van de vogel nu het menu van de dag: eiernoedels met knoflook, peterselie, kappertjes, sojasaus en gemberolie. Sperziebonen en wortel. Runderworstjes van de mooie slagerij in Stonehaven.

O ja en vanochtend heeft Gerda met Sarine gebeld om hen een fijn feest te wensen vandaag. Kleinzoon Kick is maandag jarig en andere kleinzoon Seth is geslaagd voor HAVO! Het doet altijd een beetje pijn als je er dan niet bij bent. Ik spreek uit ervaring.