De gezegenden onder de vrouwen

Dinsdag 2 juli 2019

Nou, dat was dan Lachlan Bay. Heerlijk rustig. Niemand kwam ons storen, zelfs de scholeksters bleven uit de buurt; in de verte hoorde ik ze van hun snavel maken, gelukkig steeds op dezelfde plek. Gerda en ik hadden eens een huisje gehuurd op Ameland, dicht bij de vuurtoren. Mooie locatie, alleen wat wij van te voren niet wisten, was dat het in de aanvliegroute van scholeksters lag. Gek werden we ervan! Elke dag van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds om de haverklap zwermen scholeksters, met de volumeknop op max. Nee, over slaapplekken hebben we weinig te klagen deze reis. Ik zag trouwens op de site van B&B Inver hiernaast, dat één nacht tweepersoonskamer incl. ontbijt £ 185,- kost, dit voor degenen die interesse hebben. Je moet er wel een klere eind voor over een single track wegje rijden en of het echt luxe biedt voor het geld, ik heb m’n twijfels. Voor we vertrekken zweeft er nog een grote roofvogel boven de heuvels, waaraan Ger door de verkeerde lichtval geen details kan ontdekken. Volgens mij een arend. 

 

 

 

 

 

 

 

 

We volgen de westkust tot Millhouse, waar we een foute instructie krijgen van Garmin. Heel vreemd, maar we gaan er toch in mee, omdat het overduidelijk is dat we naar de plaats worden geleid waar de ferry naar Kintyre vertrekt. Het is niet ver rijden, het kan niet anders of het is een locatie met uitzicht op water, dus heel geschikt voor onze tweede kop koffie. Bij nadere bestudering, blijkt de fout begrijpelijk; er zijn nogal wat plaatsen met dezelfde naam en we hebben abusievelijk aangegeven dat we naar Clachan op Kintyre willen. 

Aan de oostkant rijden we eerst langs Kyles of Bute en later langs Loch Riddon. Vooral bij Kames en Tighnabruaich (en nu nog goed uitspreken!) vinden we het erg mooi langs het water. Een kilometer of wat later halen we levensgevaarlijke toeren uit (druk, onoverzichtelijke bochten, parkeerplaatsen aan de overkant etc.) om van een uitzicht te genieten dat gelukkig de moeite waard is. Hoewel…Gerda had het over ‘je doodrijden’. 

Ook van de doorsteek naar Loch Striven, over Balliemore, genieten we, alsmede van het Holy Loch. Ik vraag me af waarom de lochs van vandaag ons meer lijken aan te spreken dan vorige. Zou het er mee te maken kunnen hebben dat déze in open verbinding staan met de zee? Of misschien is het een samenspel van het water en het landschap er omheen, kleuren? Of pure verbeelding? 

Vanaf hier willen we weer doorsteken naar de oostkust en daarom gaan we overvaren naar Gourock. De boten vertrekken van Hunter’s Quay; ook al zo mooi gelegen, ruim water met zicht op verschillende (schier)eilanden. De overtocht duurt niet lang en er wordt met drie boten af en aan gevaren. Het doet me aan de ponten over het IJ denken. 

Pont naar Gourock

Schotland en zijn monumenten

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Aan de overkant moeten we even de monding van de Clyde ronden, eerst over de A8 en dan een stukje A82. De weg voert langs Glasgow Port, waar erg mooie gebouwen bij de havens staan, die we jammer genoeg niet kunnen fotograferen. En over ‘levensgevaarlijke toeren’ gesproken. Het tankstation langs de A8 heeft geen uitvoegstrook, dus het gaat van: daar is een tankstation! Vlug richtingaanwijzer uit en met een noodvaart het terrein opgescheurd! Na het tanken ontbreekt er ook een invoegstrook, wel zo consequent, dus je wordt geacht je zó tussen het hardrijdende verkeer op de vierbaansweg te storten. Er is geen auto die uit verkeerstechnisch inzicht op de rechterrijstrook gaat rijden. De Heere heeft de greep gezegend. 

Na Dumbarton de A811 op, waar we de drukte achter ons laten. Bij Gartocharn gaan we van de weg af en hopen op een verbinding naar Loch Lomond. Aan de rand van het dorp zelf is trouwens een ruime parkeerplaats, alleen die is zo hellend dat we de auto niet recht genoeg kunnen krijgen, wat we ook proberen. En dat is heel wat! Zoveel, dat we er een wig bij breken en dan zijn we er klaar mee. Terug naar de hoofdweg, waar we de volgende afslag naar een huisjespark nemen. Zoals gehoopt, stopt de weg niet bij het park, maar loopt helaas niet door naar het loch. Wel vinden we een inham, waarvandaan we een prachtig uitzicht hebben op het loch en aan de andere kant op het dorp. Helemaal naar ons zin met nog een beetje zon. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Menu van de dag: pasta met olijfolie en verse basilicum (gisteren gekookt)/roerbak ui, kastanjechampignons en courgette/gerookte zalm (twee pakjes met korting) en ei. 

Laat op de avond wordt het nagenoeg wolkenloos en lijkt er door de ondergaande zon een vuurkolom uit de top van een berg te komen. Te ver weg om te fotograferen.

 

 

2 thoughts on “De gezegenden onder de vrouwen

    • Heee!..Ronald en Yvon! Wat lief dat jullie een berichtje sturen, leuk! Dank jullie wel en tot ziens! We denken hier vaak met weemoed aan jullie kazen…

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*
*
Website