De moeite waard

Woensdag 13 juni 2018

Vanochtend rondom de auto was het een waar vogelfeest! De vermoedens van Gerda zijn als volgt: poelsnip, kleine barmsijs en de grauwe klauwier. Van de laatste waarschijnlijk de oostelijke variant Isabellinus. 

De route langs het Issyk-Kul gaat door een mooi landschap. Het is een afwisseling of combinatie van kale kreukelbergen en witte toppen met op de voorgrond groene vlaktes, opgelicht door gele bloemenvelden. 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wat ons erg verbaast is dat er op een meer van 170 km. lang en maximaal 70 km. breed niet één  bootje te zien is! Helemaal niks. We kunnen niet verzinnen waarom dat kan zijn. Het meer is een beetje aan het verzilten, lezen we. Zou het dat zijn? Als er om die reden geen vissen in leven, dan hoef je ook geen vissersboot te hebben. Maar je kan toch ook voor je plezier op zo’n mooi water varen…

Wat we wel veel zien, zijn bizarre, verlaten en blijkbaar mislukte projecten, hotels en/of resorts lijkt het. Je zou het vergane glorie kunnen noemen, ware het niet dat ze al vergaan zijn vóórdat ze glorie hebben gekend.

 

 

 

 

 

 

 

 

Eéntje wijkt duidelijk af. Van een eind zie je hoog op een berg een soort Boeddabeeld zitten. Halverwege de berg staat een mooi beschilderde muur en beneden, richting meer, is een groot portret te zien, waarschijnlijk van de aanbedene en allerlei tegelwerk en versierselen die aan het verbrokkelen zijn. 

Op weg naar de grenspost houdt het asfalt ineens op. Een bekend verschijnsel. De grens over moet blijkbaar gepaard gaan met een zo klote mogelijke weg. Zelfs Garmin raakt er de kluts van kwijt, zodat we bij een splitsing aan een paar agenten moeten vragen wat de juiste route is naar Kazachstan. Die roepen wat onbegrijpelijks en rijden snel door.

We hebben uiteindelijke de goeie route gekozen en komen op een heel aparte plek terecht. Een soort gehucht, dat heel verspreid ligt aan weerszijden van een rivier. In totaal zo’n 15 huizen schat ik. We stuiten bijna letterlijk op een vrouw die een winkeltje runt, maat klerenkast. Aan de kant van de weg staat een openbaar toilet, zo’n golfplaten hokje met een gat in een plank. Links een paar open slagbomen langs de weg, die denk ik dicht gaan als de grens gesloten is. Dat kan in deze landen zomaar gebeuren hè. Wie dat beslist, geen idee, maar het is altijd goed om, als je de grens over wil, te informeren of ie toevallig vandaag niet dicht is gegaan. 

De vrouw en haar winkel

Hier dus..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Met de winkelvrouw overleggen we waar we de auto kunnen neerzetten. Het wordt een prima plek. 

En dan zie je allerlei leuke dingen. Zoals de vrouw, die samen met haar kleinzoon,een stel jonge eenden uit een plas ophaalt en die als een kudde naar hun huis brengt om daar te overnachten. Veel auto’s die allemaal bij de winkel stoppen. De chauffeurs kopen iets, kletsen wat, gaan naar het openbaar toilet en kijken naar onze auto.

Eén man jaag ik weg. Terwijl we aan het eten zijn, komt hij op de auto af, steekt zijn hoofd door het raam en begint heel brutaal alles te bekijken. 

Een motorrijder komt vanaf de grens en gaat linksaf de brug over. Tien minuten later is hij terug, ziet ons staan en komt een praatje maken. Een Engelsman, die de route door Kirgizië en Tadjikistan vanuit het Noorden begint. Hij is benieuwd naar onze Pamir-verhalen. Het lijkt een heel optimistische man. 

Straat…

..beeld. Eerder op de dag

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“Mijn middelste naam is Lucky”, zegt hij. “Ik ben gelukkig geboren, ik leef gelukkig en ik ga gelukkig dood”. 

Ik moet even aan Christian denken, die uitriep: “Ik heb de rest van mijn leven vóór me!”

Ja, jongens en meisjes, tijdens zo’n reis steek je nog eens wat op!

Verder veel plaatselijke mannen op paarden.

Kortom, er zit een sterk soort dynamiek in deze driesprong van wegen.

Provider Beeline is minder dynamisch; het lukt me niet om onze jarige kleindochter Rosalie te bellen. Geen dekking.

8 thoughts on “De moeite waard

  1. Nieuwsgierig als ik ben volg ik jullie jullie ook op Google maps/earth. Op Yssyk-Kul is vanuit de lucht idd geen bootje te bekennen. Langs de noordkant zijn echter diverse vakantieoorden te zien en zowaar ook een haventje met wat pleziervaartuigen. Maar jullie zijn als ik het goed gezien heb langs de zuidkant gereden he. Maar het wordt allemaal wel mooiere en mooier he. En Gerda kan weer naar hartelust vogelen lees ik. Het blijft een lust om het allemaal te lezen en de foto’s te bekijken. Wij genieten mee.

    • Aan de Zuidkant zijn dus de mislukte projecten!! Resorts en zo… Goed dat je dat haventje zag!
      Jij ook sterkte met jullie voorbereidingen! X

  2. Mooie uitspraak van Christiaan en zo helemaal waar. Ik dacht meteen: “jullie hebben de rest van de reis nog voor je”. En wij dus ook door mee te lezen, te genieten maar vaak ook hoofdschuddend. Wat een avontuur en wat zullen jullie je déze reis nog vaak herinneren.
    Wij gaan straks de camper verder inruimen. Ik moet nog vier morgens werken. Mijn schildpadden nog wegbrengen. Naar de dierenarts met Baloe voor de noodzakelijke wormkuur, diploma uitreiking en nog een honden training. En dan kunnen we ook vertrekken. Héérlijk. Ik verheug me. Vier weken rondtrekken door het mooie ierland. Hopelijk zonder de stress die jullie hebben:) Groetjes x

    • Druk altijd he? Reken maar dat jullie gaan genieten. We duimen voor mooi weer voor jullie! X

  3. Those dunnies of corrugated iron used to be very common here. Every house had one in the backyard until things became more sophisticated. Some were made of timber, they had a little door at the back through which the dunnyman exchanged the dunnybin for an empty one overnight.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*
*
Website