Donderdag 15 september

De hanen vielen mee. De regen viel met stromen.
‘k Weet niet waarom, maar ik heb ineens helemaal geen zin meer om op deze plek te ontbijten.
“Laten we vast richting snelweg rijden”, zeg ik tegen Ger, “en dan slaan we onderweg één of ander landwegje in”.
In het land vinden we nergens een plek waar we niemand in de weg staan en uiteindelijk komen we terecht naast een volstrekt overbodige, landelijke rotonde op een leeg stuk grond aan de rand van een akker. Het lijkt er op dat iedere inwoner van Frankrijk zijn of haar eigen rotonde heeft! En zoniet nu, dan toch binnenkort.

Na in een Hyper Casino een fles wijn te hebben gebroken, gelukkig nog vóór de kassa, rijden we de autoroute naar het Zuiden op.

Handig…buiten de was doen bij Hyper Casino

Ergens tussen Rennes en Nantes, bij een Total-station, zet ik mijn eerste verslag op de site, terwijl Ger op zoek gaat naar water om de tank te vullen.
Als ik terugkom, zegt ze: “Ik heb een vervelende mededeling, kom kijken”. Ze loopt naar de achterkant van de auto en daar zit in de rechterhoek van de bumper een beschadiging: lelijke kras plus deukje. Niet leuk, geen drama. Omdat we geen idee hebben wat een eventuele reparatie kan kosten, melden we het toch even bij de verzekeraar. Vooral ook omdat we voorlopig niet thuis zijn. Geen probleem, later in Nederland kan alles worden geregeld. Wel graag even naar de politie om een rapportje op te laten maken.
Dat klinkt eenvoudig, maar is het niet. In elk dorp dat we tegenkomen, gaan we naar de Gendarmerie. Alle bureau’s zijn parttime geopend, alleen niet vandaag.
Als we éénmaal in St.-Jean-de-Monts zijn, is het over vijven en heb ik geen zin meer om weer op zoek te gaan. Morgen.

De boulevard hier is eindeloos en eentonig. Appartementsgebouwen die allemaal op elkaar lijken met parkeerplaatsen er voor, die ook op elkaar lijken. In het midden van de boulevard nog meer parkeergelegenheid, opgeleukt met heel veel creatief gebruikte houten palen, struiken etc. Door dat alles heen slingeren zich twee gescheiden rijbanen met om de klipklap een minirotonde. En voor je met de trap naar het strand afdaalt, nog een smalle strook onduidelijk gewas. Je hoorde het; wij worden er niet blij van.
En o ja, halverwege staat een reuzenrad, dat zijn naam eer aan doet. Gelukkig is het al in de winterslaap.

St. Jean is de eerste plaats die echt aan zee ligt. Alle andere dorpen waar we doorheen kwamen, lijken dat, als je op de kaart kijkt, ook te doen. Misleiding. Zelfs Beauvoir sur Plage niet.
En dan de eerste indruk van de Vendee. Tja, tot nu toe niet wat we ervan hadden verwacht. Nu was die verwachting op weinig meer gebaseerd, dan dat ik waarschijnlijk ooit eens de zinsnede ‘prachtige kust van de Vendee’ heb gelezen. Dus zei ik tegen Gerda: “Ik vind het wel leuk om op weg naar de Pyreneeën daar eens te kijken”. Vond ze ook.
’t Is vlak, moerasachtig – veel namen hebben iets met ‘marais’ er in. Misschien is het waterpeil gezakt door een droge zomer. We zien wat kleine plassen, waterloopjes, weinig vogels, koereigers, dor gras. In de buurt van de duinen meer bebossing en vooral veel van dezelfde lage, simpele, saaie, fletsgele huizen, van het soort waar Les Landes, even verderop, vol mee staat.

Uitzicht op de boulevard

Hoe dan ook, het strand en de zee bij St.-Jean-de-Monts zijn prachtig; in die zin is de kust mooi. De vlaggen staan strak, de branding is ruig. De lucht is bijna schoongetrokken.
Aan de uiterste Zuidkant van de boulevard is het rustig en we vinden goeie parkeerplaatsen zonder verbodsborden voor campers. Op 50m afstand staat een houten gebouwtje van de surfclub met zo’n sjiek ‘vingertip’toilet.
De test volgt onmiddellijk: we hebben het dak net omhoog als de politie komt langsrijden. Ze negeren ons volkomen.
De naam van het strand hier? “Plage des Demoiselles”.

Frankrijk en zijn ‘monumenten’

Menu van de dag: kabeljauwhaas, groentemix van meiknol, kool, ui, wortel. Het geheel aangevuld met de resten pasta en couscous van vorige dagen.

Vogels van de dag: wolk met plevieren die prachtig voor een omslaande golf opvlogen. Welke soort precies weten we niet.