Dinsdag 22 maart 2022

Lopen we hier een hele middag door de duinen met veel water en riet (èn Riet), geweldige habitat voor de blauwborst volgens Ger. Denk je dat je één exemplaar van dit schepsel ziet? Nee dus. En weet je wat het ergste is? Vanochtend voor ons vertrek sprak ze Peter de havenmeester, tevens  vogelaar, die haar vertelde dat de blauwborst vandaag voor het eerst gespot is in Nederland. En waar dan? In de Diemervijfhoek, vlakbij ons huis! 

Geen rustige dag gisteren ter voorbereiding van de ‘reis’. Maakt niet uit dat we maar drie nachten van huis zijn; je moet evenveel inpakken en meenemen als op een lange reis. Iets minder kleding misschien, maar dat mag geen naam hebben. We nemen toch al weinig kleren mee. 

Ons appartementsgebouw werd gisteren, na drie eerdere afgezegde afspraken, geïnspecteerd. We zijn sinds eind vorig jaar van een andere eigenaar: Pensioenfonds Rail en Openbaar Vervoer. Voor de inspectie kwamen twee mannen van PVM. 

“Waar staat de afkorting PVM voor?” vroeg ik aan Christiaan de Boer. “O, goeie vraag”, zei hij om  na een korte stilte verder te gaan met “dat weet ik eigenlijk niet”. 

Alle vier de afspraken waren om 10:00u ‘s ochtends gepland. De eerste belde hij af om vijf voor tien; de inspecteur die met hem mee moest komen, had een zere knie. De tweede belde hij af om vijf over tien; hij had Corona. De derde belde hij niet af, maar kwam niet opdagen. Toen ik hèm  belde, zat hij in de wachtkamer bij de huisarts. De vierde afspraak was dus gisteren. Toen ze er om tien voor half elf nog niet waren, belde ik zelf maar weer om te vernemen dat ze een parkeerplek aan het zoeken waren. Gelukkig bij ons in de buurt. 

De inspectie duurde meer dan 3 uur en toen ze weg waren, moesten we vlug wat eten om op tijd in de RAI te zijn voor de tweede booster. Goedkoop (hoewel..) tanken bij de Makro op weg naar huis. 

In de namiddag nog een evaluatie van de inspectie met onze buurman Lars, die er ook bij aanwezig was. Dit laatste nadat ik eerst de hele vloer van ons appartement onder handen had genomen om alle strepen en viezigheid te verwijderen, die 6 mannenschoenen hadden achtergelaten. En nadat ik Lars had verzocht om voor de evaluatie op z’n sokken te komen. 

Dankzij onze ervaring en een uitgebreid briefje vertrokken we tegen de middag zonder iets te zijn vergeten, tenzij straks bij het naar bed gaan blijkt dat het dekbed tóch niet in de auto lag.

Wel een prachtig duingebied hoor, daar aan de zuidkant van Texel. Veel kluten gezien, vogel van de dag, onbekende roof- en zangvogels, dat wil zeggen dat we ze niet goed of lang genoeg zagen om ze te herkennen en soms alleen maar hebben gehoord. Onbekende leeuwerik, ganzen, eendje met witte kont, bergeenden en een paar kbv-tjes. Voor de niet-ingewijden: kleine bruine vogeltjes. We zijn tevreden en zouden graag in het mooie gebied zijn gebleven voor de nacht, maar durfden het niet aan. Op de Park4night-app las Gerda de ervaringen van mensen die ‘s nachts door de politie van hun plek waren verjaagd en een boete kregen. Op zo’n betrekkelijk klein eiland krijg je bovendien het idee dat ze de boel er beter in de peiling hebben dan op het vasteland. Hoeft niet echt zo te zijn natuurlijk, hoewel we een vette politiejeep tegenkwamen.

Eveneens via Park4night zijn we terechtgekomen bij boer Lap, waar op een graslapje één camper stond. Zo’n honderd meter verderop staan wij nu en verder is er niemand bijgekomen. Doodse stilte. Naast ons het geploegde land en in de verte, door de nog kale boomtakken heen, een dikke gele streep van narcissen.

De boer maakte een erg vriendelijke indruk, we konden staan waar we wilden, er zijn geen  afgebakende plekken. De benaming ‘lapzwans’ past helemaal niet bij hem, toch kwam het woord in mijn gedachten toen ik de naam Boer Lap las op de app. En eenmaal aangekomen bij ‘lapzwans’ volgde ‘lapschwanz’ als vanzelf. Beetje flauw misschien. 

Blijft de vraag of we, zonder aan de stroom te staan, ons camperbestaan energietechnisch  gesproken zullen overleven, aangezien we overdag te weinig kilometers rijden om de accu’s voldoende op te laden. 

Nog even over de boer: het is een buitengewone zooi op het erf. Een rij vergane, ingestorte houten huisjes, Schots en scheef opgestapelde houten kisten waar aardappels in moeten? Omgevallen emmers met resten van planten, modder, schoppen, bezems, speelgoedtrekkers en veel veel meer. Zelfs de doorgang naar het gebouwtje met de WC’s heeft hij niet schoon kunnen houden, hoewel de bezem er naast staat. Mogelijk denkt hij die pakt één van de gasten wel.
Dus….hij lapt wel één en ander aan zijn boerenlaars, misschien toch een lapzwans….