Maandag 5 juni 2023
Het was vannacht stil genoeg om boven te slapen, lekker.. ‘t bed is wat breder en zachter. Die bank beneden is keihard! Daar kan je een speciaal matrasje voor kopen, dat je eroverheen legt, maar dat is zelfs in opgevouwen staat zo’n groot pakket, dat het voor ons tijdens een reis te veel plaats zou innemen.
Het is een rustig volkje dat hier verblijft en wij staan ook nog eens in de meest lege hoek van het terrein. Degene die het meeste kabaal maakt vanochtend is onze te dikke middelbare buurman, die achter zijn ruim bemeten motorhome een kar heeft hangen waarin zijn motor staat. En ja… een motor starten dat kan niet zonder het lawaai dat daarbij hoort, maar hem daarna minutenlang laten draaien met de uitlaat onze kant op, terwijl jij en je vrouw zich nog een beetje moet aankleden en spullen moet pakken…hmmm 🤔.
De tweede bekeuring moeten wij uitdelen aan de inzittenden van een ander groot wit motorhome, die buiten de slagboom parkeren en waarvan de vrouw het terrein uitgebreid gaat verkennen. Wat later ziet Ger, die naar de wc gaat, dat ze clandestien jerrycans vol water vanaf het terrein naar hun camper dragen. Gênant!!!
En rijden we nou linea recta naar huis of kijken we nog ergens aan de kust, bijvoorbeeld in de Vendée? Gaan we doen, beetje in de buurt van La Rochelle en zo, dat lijkt ons wel leuk. Eerst maar over de snelweg Bordeaux voorbij. Terwijl we op pad zijn naar de A63 komen we langs een Intermarché en het is boodschappendag vandaag, dus dat treft. Nou…ja en nee. We vinden de indeling van de supermarkt buitengewoon onpraktisch, daarbij komt dat ie erg groot is en we zijn veel tijd kwijt aan zoeken. Zo staat het toiletpapier bij de afdeling Beauté en niet bij het bord WC-artikelen. De kroon spant echter de fles Cointreau, ja je moet ergens op overleven tijdens zo’n reis. Op de fles zit een alarmslot dat ze er bij de kassa af moeten halen. Dat lukt de caissière niet. Na een poosje proberen, moet ze eerst het telefoonnummer opzoeken en belt dan een collega. De vrouw komt snel, gaat aan de slag, het lukt niet, haalt een tweede fles, lukt ook niet en verdwijnt dan met beide flessen naar…de technische dienst? Intussen gaat Gerda met de boodschappen naar de auto en ik wacht. Een kwartier. Het is gelukt, maar de dop is open geweest. Ik doe net of ze er niet van hebben geproefd. Volgende keer graag weer de Carrefour!
En dan komen we langs de afslag Lit-et-Mix. Herinneringen… We waren er met toen nog onze twee gezinnen. De kinderen hadden het naar hun zin in zee, toen er een paar vissers kwamen, die hun werphengels met loodjes en haken, telkens uitgooiden op de plek waar onze kinderen bezig waren. We werden het allemaal zat en mijn man Adri vroeg aan Gerda: “Heb jij toevallig een schaartje bij je?” Dat had ze, hij stak het in zijn zwembroek, ging te water en kreeg het voor elkaar om zonder dat de vissers het merkten, de lijnen door te knippen, zodat ze de haken en de loodjes kwijt waren. Toen ze dat ontdekten, waren ze stomverbaasd, keken wel onze kant op, maar hadden geen enkel bewijs dat wij daar de hand in hadden gehad.
Nog één keer over het hout: ook hier weer grote terreinen vol stammen. Het is misschien stom dat ik het niet weet en misschien heb ik te kort en te snel gezocht op internet, maar wat moeten ze ermee? Tijdens het zoeken, lees ik dan ook dat een man in Italië (of zo) een boete van € 100.000,- kreeg omdat hij zonder toestemming één boom heeft omgehakt.
Na Bordeaux is het tijd om te bepalen waar we de doorgaande weg af willen en te kijken waar we vannacht zullen slapen. Het wordt afslag 38 (Etauliers). We staan stil en zoeken op Park4Night. Het ziet er naar uit dat er in de buurt van St. Ciers-sûr-Gironde geschikte parkeerplaatsen voor ons zijn. We volgen de route die wordt aangegeven en komen terecht bij een kleine jachthaven, Port des Callonges, in een kanaal dat uitkomt op de Gironde. Ziet er leuk uit, maar wat is het water er modderig!
In de directe omgeving zijn vlak bij elkaar minstens drie opties om de auto te parkeren voor de nacht. We rijden een beetje van het één naar het ander en besluiten om op het terrein te blijven dat, denken wij, hoort bij de zeilclub d’Aviron. In een hoekje staat een stille camper, die verlaten lijkt, maar na een tijdje toch start en vertrekt. Het geheel hier, haven, zeilclub en een paar gesloten restaurantjes, hoort bij de gemeente Braud-et-Saint-Louis.
Aan het begin van de avond komt er nog een buscamper in een hoek ergens achter ons staan en gelukkig niet onze rust verstoren.
Ineens wijst Gerda naar een hoge paal, waar een vogel op zit: “Riet, moet je kijken! Dat lijkt toch wel een uil?” OMG…alle hens aan dek..de verrekijker..een uil!! Ja, dat kan niet missen, het is er één, maar welke? Een kleine in elk geval en daarmee vallen er al veel af. Lang verhaal kort, later komt er nog een zelfde tweede bij en ze zitten uren om ons heen, alleen net iets te ver om zelfs door de verrekijker met zekerheid te kunnen zeggen welke uil het is. Na bestudering van het vogelboek en veel kijken, komen we tot de conclusie dat het een steenuil moet zijn, hoewel we blijven vinden dat ie daar ietsje te groot voor lijkt. Aan de andere kant: ook weer te klein voor alle andere soorten. Later horen we een geluid dat volgens mij van een steenuil is dus…vogel van de dag!
Menu van de dag: roerei met gamba’s, witlof.
Dit is een groot moerasgebied: muggen! Gerda heeft er al één gedood, mogen er nog meer volgen. In elk geval die éne die ik zonet nog hoorde.
Verder zag Ger in de Gironde een groot dier zwemmen, het was geen vis en ze houdt het op een bever. En…volgens haar vangen ze er ook steuren, dat gaan we morgen nog even nader bestuderen.
Lit-et-Mix. Herinneringen… Ja dat is dezelfde zin die in mij opkwam. Ook wij delen hier gezinsherinneringen met Wilma en de kinderen toen die nog klein waren. Onze vaste slaapplek was toen Vielle-Saint-Girons. Elke morgen en naar het bakkertje en het supermarktje. Dan richting de kust een flinke tippel over de duinen en de hele dag strandplezier.
Ja, dat dorp van jullie was niet zo ver weg! Bekend dagpatroon ook. Ik moet er nu niet meer aan denken om een hele dag op een warm strand te zitten! En wat is het er nu druk geworden hè.