Woensdag 14 mei 2025

Voor het echte vertrek moet de bandenspanning gecontroleerd worden bij de Kriterion. Dat zou zo gepiept zijn, ware het niet dat er één wieldop is die niet helemaal goed zit, zodat je bijna niet met je vingers bij het ventieldopje kan. Met veel moeite en wat gevloek krijg ik het er terug opgedraaid. Het komt goed uit dat we nog naar onze garage in Amersfoort gaan om het knuttengordijn op te halen. Kunnen we vragen of ze even wat aan de stand van die wieldop willen doen. 

Het gordijn ligt klaar en onze vriend Marc, die achter de balie bij de werkplaats zit, is zo aardig om een paar veel te krappe zwarte rubberen handschoenen aan te trekken, waar zijn vingers maar tot de helft in passen en de wieldop van de band af te rukken. De dop zit er nu wat beter op dan daarvoor, zodat we net iets meer ruimte hebben om bij het ventiel kunnen. Het echte probleem is, zegt hij, dat het ventiel te kort is, dus daar moet in de toekomst verandering in komen. Hoe? Ik zou het niet weten. Is het een stomme aanname dat ik ervan uitga dat een ventiel aan een band vast zit? Zo nee, dan zouden er dus banden zijn met korte en met lange ventielen. Daar heb ik nooit bij stilgestaan. 

Maps vindt dat we bij Zwartemeer de grens met Duitsland over moeten gaan en volgzaam als we zijn, rijden we die kant op. Bij Shell station Willemsbos maken we even gebruik van de WIFI, want ik was vergeten dat ik internetverbinding nodig heb om de E-Sim in te stellen. Nu nog voor Nederland met een klein beetje data en straks voor Duitsland. 

Wat vervelend is, is dat we eenmaal in Duitsland steeds over tweebaanswegen worden gestuurd, o.a. de 402 richting Bremen. We rijden eindeloos achter en tussen vrachtwagens, die constant wisselen van snelheid, tussen de 80 en 60 km. per uur, waarbij regelmatig een kruispunt met stoplichten de boel nog meer vertraagt. Inhalen is nagenoeg onmogelijk en zou bovendien weinig uithalen. Ik rij en word het vreselijk zat. Omdat ik steeds moet opletten op de remlichten van de vrachtauto waar ik achter zit, kan ik niet alleen niets vóór me zien, maar ook mijn hoofd niet opzij draaien om de omgeving te bekijken. Wat word ik het zat! 

Om een uur of vier kijken we op Park4Night of er nog wat te overnachten valt in de buurt. We kiezen voor een parkeerplaats in Sevelten bij een kerk met begraafplaats. Op de foto zag het er goed uit, in het echt ook wel, alleen toch te veel bebouwing en daardoor wat weinig privacy denken we. Vier kilometer naar het Zuiden zien we een mogelijkheid bij de plaats Elsten. Blijkt ook bij een begraafplaats te zijn met de kerk in de buurt. Alleen hier is veel meer ruimte en er zijn geen woonhuizen. Aan de ene kant kijken we op de brandweerkazerne en aan de andere kant loopt een wegje langs weilanden en een beetje bos het dorp uit. Niks meer aan doen!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Terwijl ik dit schrijf is er een soort bijeenkomt bij de brandweer voor bewoners van het dorp, of zo… waarbij ze nu aan het muzikale gedeelte toe zijn; de schlagers vliegen ons om de oren! 

Ook hier kan ik niet de E-Sim voor Duitsland instellen en data betalen dus het wordt morgenochtend voor ik dit verslag kan plaatsen. Lang leve de WIFI langs de snelweg! 

Gerda komt terug van haar wandeling en heeft de witte kwikstaart als vogel van de dag gezien. 

Verder horen we vogels die hun eigen schlagers ten gehoren brengen, waaronder merels en puttertjes. 

We gaan aan het menu van de dag beginnen: asperges met wilde zeebaars. 

Tot morgen!