Dinsdag 24 september 2024
Nieuwsgierig geworden naar Doel, zochten we thuis op internet naar meer informatie, waarbij we o.a. ontdekten dat wat ik zondag schreef niet correct was. Ik dacht: Doel heeft 1 kerncentrale en die is in 2022 gesloten. Op internet lees ik: de kerncentrale van Doel is een kerncentralepark met 3 kerncentrales (Doel 1, 2 en 4) en één productie-eenheid die in 2022 buiten gebruik is gesteld. 3 Keer raden welke… Zo, dat is rechtgezet, nu de gedeeltelijk vervallen huizen van het dorp Doel nog. Want wat lezen wij nog meer? ‘Oud-inwoners van Doel kunnen hun vroegere huizen terugkopen van de Vlaamse overheid’. Op 3 juni van dit jaar is dat besloten.
Volgens actiegroep Doel 2020 gaat het om een 60-tal huizen, die werden opgekocht omdat de Antwerpse haven zou worden uitgebreid, wat niet doorgaat. Het behoeft geen uitleg dat deze terugkoopregeling nog wat tijd in beslag zal nemen. We houden het voor jullie in de gaten! 😉
Verder hebben we zitten napraten over de afgelopen 11 dagen; wat viel ons op, wat waren de leukste, mooiste, vreemdste dingen en zetten we die in een laatste blog; deze epiloog dus. De conclusie is, dat we dan waarschijnlijk indrukken en belevenissen, die ik eerder beschreef, nogmaals aan jullie presenteren. Lijkt me niet boeiend.
Wat ik wel doe is iedereen bedanken voor het lezen van mijn verhalen, zowel de lezers, die zich kenbaar maken door een reactie, met of zonder woorden, als degenen die onzichtbaar blijven. Hiermee raak ik aan de vraag ‘waarom schrijft iemand?’ Lang denk ik er nooit over na; ik hou ervan en vanaf het moment dat we hebben besloten op reis te gaan, kijk ik ernaar uit om weer de verslagen te schrijven. Het maakt een wezenlijk deel uit van mijn reisplezier. Maar er komt meer bij en één van de onderdelen is zeker de respons die ik van jullie krijg. Dank daarvoor, ik ben er blij mee.
Als altijd was het weer een plezier om jullie verhalen te lezen!
Fijn om te horen Eduard, daar doe ik het dus óók voor! En wij zijn benieuwd naar jullie avonturen…
En wat is dat nu weer een enigleuk plaatje. Zijn het vrouwen in Zeeuwse klederdracht? Is dit jullie reisamulet? Behalve de tekst heb ik ook erg genoten van de foto’s. Ik ga nog een wens doen als ik jullie weer spreek. Remind me.
Ja het zijn vrouwen in Zeeuwse klederdracht. De rechter van Zuid-Beveland en de linker denk ik uit Walcheren. Nou amulet…weet ik nog niet, nog niet aan gedacht. Fijn dat je de foto’s ook mooi vond. Het valt niet altijd mee om een beetje passende en leuk genoege opnames te maken.
kijk alweer uit naar de leuke verslagen van jullie volgende reis en lees die altijd met veel plezier.
Leuk om te horen Atie, dank je wel en groeten van ons beiden!
Wat een leuke toepasselijke foto!
Haha! Ja hè
Het grappige is dat ik ook schrijf. Alleen publiceer ik het niet. Eerst deed ik het in een schriftje, daarna kwam de laptop, maar nu weer teruggekeerd naar het schrift. Gaat sneller en het echte schrijven voelt prettig.
Nou ja dan….leuk! Zijn het ook verhalen van jullie verblijven in buiten- en binnenland? Ik maak eerst aantekeningen in een schrift, want anders ben ik de helft vergeten als ik later op de dag op het blog ga. Maar echt schrijven met de pen is zeker fijn.
Ben pas in Zeeland aangehaakt, maar ik ga altijd graag in gedachten mee naar andere delen van Nederland of zeker naar andere landen.
En ik kom er nog eens wat door te weten, het schijnt dus dat ik eerder in Zeeland heb vertoefd, terwijl ik in min volste overtuiging dacht, dat dit mijn 1e keer was.
Typisch voorbeeldje van: we hebben altijd de foto’s nog:)
Tot de volgende keer!
Haha…vind ik leuk dat je er eerder was en het niet meer weet! Fijn dat je er volgende keer weer bij wil zijn!