Dinsdag 19 februari 2018

Het is weliswaar nog niet in de maand van mei, maar ‘joechei’ rijmt zo lekker op ‘Ortisei’. Volgens mij heb ik het woord uit de act ‘Harm met de harp’ van wijlen Henk Elsink, waar dan ook nog de maand mei in wordt genoemd. Dit om even de gedachtensprong aan te geven. Voor wie het allemaal zelf wil controleren en een beetje geduld heeft:

‘t Is wel een grote afbeelding geworden. Ik heb een link naar een site gekregen, waar wordt verteld hoe ik zo’n filmpje o.a. moet ‘insluiten’, dan wordt het kleiner weergegeven begrijp ik, alleen dat lukt mij nog niet.

Wat we gaan doen in Ortisei? Skiën. Althans als de sneeuw niet is gesmolten als we aankomen. Tot en met maandag de 25e gaat er geen sneeuw meer vallen. Op de berg ligt 140cm. en in het dal 50. Echt veel is dat niet. In de Portes du Soleil, waar we meestal naar toe gaan, is dat nu 250 hoog en 160 laag. Volgens sneeuwhoogte.nl blijft de temperatuur ook overdag echter nog onder of rondom nul ondanks een stralende zon. Dat dan wel weer.

Verder was alles weer lastminutewerk, zoals we dat gewend zijn. Omdat we wilden wachten op de uitslagen van wat medische onderzoeken, boekten we pas op 10 februari. De keuze is dan al behoorlijk beperkt door de diverse krokusvakanties. Toch zijn we daar uitgekomen: bij de krokusvakantie. Combinatie van een ontzettend leuke weekendafspraak half maart en het feit dat mijn oudste zoon Maarten met Francien en hun kinderen in diezelfde week in dezelfde plaats verblijven. Geweldige kans om de kleinkinderen op de piste te zien, sterker nog, om samen met hen te skiën.

Kleinigheidje was ook nog het roetfilter! De trouwe lezers onder jullie herinneren zich misschien dat afgelopen jaar in Tadzjikistan het roetfilter van de VW helemaal verstopt zat. Een stel erg aardige mannen is daar toen een dag mee bezig geweest en heeft het filter helemaal leeg moeten bikken. Sindsdien rijden wij stinkend rond met een prachtige milieusticker op de voorruit.

Door de komende rit naar Italië werden we wat ongerust: zouden we worden aangehouden en hoe hoog zijn de boetes. Bovendien moet het filter toch eens vervangen worden, zeker voor de komende APK-keuring. Dus dan maar nu. Een nieuw exemplaar bij Campercentrum Amersfoort is zo duur, dat we beginnen aan een zoektocht door het rokerige filterwoud van imitatiefilters, gereviseerde filters etc. Een vrij uitzichtloos traject. Wie en welk bedrijf kan je vertrouwen?

Zo komen we, niet voor het eerst, terecht bij de enige echte Sheriff van Leiden. Dit is geen grap, maar zijn achternaam. Hij is de voormalige chef (ik weet niet hoe zijn functie echt heette) van de garage waar ik een leaseauto kocht. En door mijn uitstekende ervaringen, kwam ook de Trombosedient Leiden, waar Gerda de scepter zwaaide, er terecht voor aankoop en onderhoud van de auto’s. Deze sheriff heeft een heleboel werk voor ons verzet en kwam met een uitstekend advies. Daarna heeft hij ook de logistiek m.b.t. de vervanging voor ons geregeld, zodat we gisteren, op de valreep, terecht konden bij een garage in Leiden. Zelf was hij er ook: afgesproken tijdstip, afgesproken prijs. En bedankt!

Tot zover. Ik houd het hier even bij. Morgenochtend, na de koffie, vertrekken we om zaterdagochtend in Ortisei aan te komen bij Garni Toni. Heerlijk rustig aan en hopelijk met zonneschijn onderweg.

We houden jullie op de hoogte. WiFi en weder dienende.