Zondag 9 juni 2024

Ik vergat gisteren te zeggen dat Rob van het Campercentrum nog vertelde dat de boeven een zakje ‘spul’ bij zich hebben en dat ze dat, wanneer ze hun hand onder de auto steken, openknijpen zodat jij denkt dat ze die troep vanonder jouw bus hebben gehaald. De rotzakken. 

De nacht was rustig en warm, zelfs zonder dekbed. De avond werd voor een deel nog vervelend door kinderen van de restaurantgasten, allemaal basisschoolleeftijd. Het begon met schreeuwen en harde miauwgeluiden te dicht bij de bus, zodat het duidelijk was dat ze het op ons hadden gemunt. Met name één van de jongens voerde de boventoon. Het ging net zo lang door tot, het kon niet uitblijven, er op de bus werd geslagen. Het niet mis te verstane geschreeuw van Gerda werd inderdaad goed begrepen en daarna hadden we geen last meer. Opvallend dat ouders er zo vaak ‘geen idee’ van hebben wat hun kinderen uitspoken. 

De grootste hitte is weg, wat een zegen. Er is bewolking, waardoor de zon niet met volle kracht schijnt en er is de boom met wat schaduw. We kunnen gewoon bewegen. Het restaurant loopt al aardig vol, nee…onzin, maar vóór negenen zijn er toch al een aantal gasten. 

Nadat Gerda nog even naar binnen is gegaan om te bedanken, rijden we weg richting Zagreb. Wat is wijsheid qua route? Nemen we onze ‘normale’ route, die we ook heen reden of gaan we zelf een alternatief bedenken? Google Maps geeft alleen bij Graz een omleiding van 17 min. aan omdat het daar gisteren noodweer was en nu een stuk van de A9 is afgesloten. Duitsland schijnt weer hersteld te zijn van zijn overstromingen. Het klinkt niet alarmerend en we hebben eigenlijk niet zo’n zin om alternatieven te bedenken. Het wordt Zagreb > Graz. 

Het is 25°, buiten zingt de ‘snelle merel’, die volgens onze vogelvriendin Barry een tuinfluiter is. Vogel van de dag.

Onderweg denk ik, blij dat ik geen Ina heet. Ik zie borden naar Kutina en Krapina en dan zijn er ook nog tankstations die INA heten. Dit terzijde.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De temperatuur blijft de hele dag rond de 24, 25° hangen, niet zo heet, wel broeierig. De omleidingen bij Graz vormen geen probleem en kosten niet veel tijd, geen files. De weg is ook goed. 

Zo wordt het 4 uur en Gerda begint te zoeken op Park4Night. Ne een poosje komt ze uit bij Gaishorn am See, een soort campinkje(?)..we gaan het zien. Het is gemakkelijk aan te rijden en ligt in een groen dal. Er is geen receptie, je gaat gewoon ergens staan. Ernaast zijn sportvelden en de sanitaire voorzieningen zijn mogelijk voor sporters zowel als voor camperaars. 

We staan nog niet of de donder rommelt. Even is de lucht dreigend, later gaat het er wat beter en stabieler uitzien. Het is 19°. 

Het doet denken aan de Franse municipals, weinig voorzieningen, hoewel dat hier best meevalt, rustig en zoek zelf maar uit waar je gaat staan. En ook komt er iemand, een vrouw, het geld ophalen. Ze is niet in haar eerste woordje gebleven, praat hard, aan het aslot van elke zin roept ze ‘super!!’ en tussendoor ook vaak. Het is dusdanig aanstekelijk dat je de neiging krijgt om er in mee te gaan en het roept geen ergernis op, hoewel je haar niet een avond op visite moet hebben, denk ik. Dit terrein wordt niet uitgebaat door de gemeente zegt ze, maar door een soort ‘Toeristenvereniging’, denk ik te begrijpen. 

Vogels horen we niet of nauwelijks of we letten er te weinig op, kan ook. 

Gerda heeft al een blik geworpen op het meer hier dichtbij, zoals de naam van het dorp doet vermoeden. Als ik naar de WC ga, moet ik naar een bruggetje lopen en dan kan ik het zien, zegt ze. Alleen elke keer dat ik bij het toiletgebouw ben, vergeet ik brug en meer volledig. 

Menu van de dag: koolrabi met Parmezaanschilfers, gerookte wilde zalm. 

We geniet het allermeest van de lagere temperatuur hier, wat een verademing. 

Op Insta zie ik dat Willeke en Barry in Georgië zijn, de foto’s zien er heel mooi uit. Spijt en een beetje jaloers!