Zondag 30 oktober 2016

Ja, de klok is hier ook een uur verzet. Want als we om een uur of 8 op de parkeerplaats van Ostia Antica arriveren, is er behalve de toiletmevrouw nog niemand.

 

 

 

 

 

 

 

 

We hadden bedacht om nog voor het ontbijt hierheen te rijden, zodat we verzekerd zijn van een parkeerplaats. Zo groot is het terrein niet en gisteren stond het helemaal vol. Bovendien is het mooi gelegen.

De derde site in korte tijd. Hier staat van de drie nog het minst overeind. Lage muren die de omtrek aangeven van de vroegere huizen en hun vertrekken. Bijna alles is gebouwd met rode, platte stenen; meer van het model tegels eigenlijk. Er staan wel aardig wat beelden tussen, jammer genoeg allemaal onthoofd. Wat nog overeind staat, zijn het amfitheater, waarvan de entree is gerestaureerd en drie muren van het capitool, boven aan een trap. Verder steken er hier en daar wat resten van o.a. tempels bovenuit, waarbij af en toe nog een paar aardige zuilen staan.

 

 

 

 

 

 

 

 

Wat er uitspringt, op deze site zijn de mozaïkvloeren, bijna allemaal in zwart/wit. Fresco’s zijn er niet. Verder is de ligging mooi in het land met aan de randen veel grote pijnbomen en de rivier de Tevere vlakbij.

Na dit bezoek pakken we de kustlijn weer op naar Fregene, waarna we op de Via Aurelia verder rijden. Het land is vlak met velden vol sla en kool. Ook hier weer bermprostitutie. Net als langs de vorige wegen zijn het nagenoeg allemaal donker getinte vrouwen.

Over donker gesproken, omdat de klok verzet is, houden we wat eerder op met rijden. Onze keuze valt op San Severa. Bij de Cattive Compagnie drinken we een heerlijke witte wijn bij een heerlijk wifisignaal. Het leven is goed.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Daarna rijden we een beetje in de rondte, bekijken stukken van de boulevard, waar geen campers mogen parkeren…. hoewel: we hadden afgesproken dat wij geen camper zijn! Er is nog aardig wat volk op de been, maar de sfeer is goed. We wagen het er op. En parkeergeld betalen, doen we ook nooit. We hebben de indruk dat niemand het doet en we zijn nog nergens in heel Italië gecontroleerd. Prima plek en: een sigarenmomentje voor Gerda!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

’s Avonds maken we wat van het plaatselijke boulevardleven mee. Een meisje komt samen met haar vader aan de deur en biedt ons snoep aan (Halloween), waarvoor we haar een Euro geven.
Voetballende jonge mannen, die een bewoner boos maken omdat ze de bal over zijn muur de tuin inschoppen en dan, om die op te halen, de poort forceren. Om met Finkers te spreken: ‘het stoplicht gaat op rood, het stoplicht gaat op groen, in San Severa is altijd wat te doen’.

Menu van de dag: rijst met ui, gember, ketoembar, knoflook, ansjovis, tonijn, peterselie. Roerbak paprika.

Vogel van de dag: groene specht in Ostia Antica.

Wat heb je toch een vervelende lui hè. Even zeuren hoor: staan we hier nog alleen op de boulevard, die zo’n 500 meter lang is, komen er om 11 uur een stel mensen direct naast onze auto op het muurtje zitten praten. Hárd praten. Eén ervan heeft nog wat fatsoen en probeert af en toe met een voorzichtig ‘sst’ de anderen tot bedaren te brengen. Tevergeefs. Op een gegeven moment ben ik het zo zat, dat ik het licht uitdoe. Zomaar, om íets te doen. Binnen een minuut zijn ze weg!
Net als de jeep een uur geleden. Soort zelfde verhaal: alle parkeerplaatsen leeg en hij komt pal voor ons staan, lichten vol op onze voorkant en de motor stationair. Ook hij vertrok vrij snel nadat ik het licht uit had gedaan.
Ik denk dikwijls dat er opzet zit bij dit soort gedrag, maar Gerda zegt dat ik te wantrouwend ben. Ja, het kán natuurlijk allemaal toeval zijn.