Dinsdag 9 juli 2019

Het begint erop te lijken dat we in stijl afscheid gaan nemen van Schotland: met regen. Het is vannacht begonnen en tot nu toe niet meer opgehouden, ook een korte pauze kan er nog steeds niet af. De lol om als laatste auto over te blijven en nog even wat privacy te hebben, beleven we helaas niet; we vertrekken als tweede. Ja inderdaad…moet je langer blijven staan. 

Ger heeft intussen met een resoluut gebaar haar zomerse bloemenbroek in de ‘kast’ gesmeten en zoals ze zegt, haar onelegante, Bever-buitenbroek weer aangetrokken. Klaar voor vertrek.  

We vervolgen de A1107 over Eyemouth naar Berwick-upon-Tweed. Onze poging om in deze laatste plaats gezellig bij de haven te kijken, loopt dood op een klein parkeerterrein omgeven door muren, waar een paar mannen bezig zijn met het verplaatsen van de gemeentelijke prullenbak, teneinde hun auto kwijt te kunnen. Wat een benauwd gedoe hier, smalle straten, gekronkel, een poort waar we maar nèt doorheen kunnen. Sommige straten zijn zo smal dat, wanneer je een bocht moet nemen, het andere verkeer op ruime afstand stil blijft staan, omdat je niet anders kan dan op hun weghelft terechtkomen. “Wegwezen”, zegt Ger, “de haven stelt toch niks voor, heb ik al gezien”.

Schotland en zijn monumenten

 Intussen zijn we in de regen Engeland binnengereden, dus het afscheid in stijl is gelukt! 

Jullie weten vast nog wel 😉 dat we één van de eerste dagen twee simkaarten voor de iPad hebben gekocht, 12GB elk. Nu is de eerste daarvan nog niet eens leeg, terwijl we morgen inschepen voor de terugtocht. Zonde van de £40. Ik heb al een paar keer gedacht ‘zou O2 die kaart terug willen kopen?’ Alleen, zoals Ger een paar dagen geleden zei: “Ik heb nadat we die simkaarten hebben gekocht nergens meer een O2-winkel gezien”. Nu komt daar verandering in, want hier in Berwick hebben ze een vestiging. We parkeren voor de deur en ik pak ‘even’ het kaartje. Niet geschoten is altijd mis (oud Zeeuws-Vlaams gezegde). Na de halve bus uitgekamd te hebben, kom ik er achter dat het in de zak van m’n jack zit, dat al verschillende keren zeiknat is geregend, zo ook vandaag. De verpakking zit nog netjes dicht, maar is wel vochtig en daardoor wat verbogen. Dit gaan ze zeker niet terugnemen, ook niet voor minder dan £40. Dus, ken je iemand die binnenkort naar Schotland afreist? Simkaart tegen sterk gereduceerde prijs te onzent te bekomen. Misschien vraag je je af waarom we dan niet méér hebben geïnternet. Dat heeft te maken met de capaciteit van de huishoudaccu’s, die naast de binnenverlichting, de kachel, de koelkast en het koffiezetapparaat nèt het opladen van de iPad en de telefoon aankunnen, mits we genoeg kilometers op een dag maken. E-reader en camera hebben we het nog niet eens over. En de powerbank raakt uiteindelijk ook leeg. Dus als we teveel internetten, kan ik het verhaal niet schrijven en op het blog zetten. 

Bamburgh Castle, zonder geparkeerde auto’s

“Kijk even in het boekje”, zegt Ger, “hier valt vast wat over te lezen”, als we in het dorp Bamburgh onverwacht tegen een gigantisch kasteel aankijken, beter gezegd: opkijken. Het staat op een heuvel en lijkt aardig intact. Maar helaas, Engelse kastelen staan niet in Schotse boekjes. Later op internet. 

Intussen naderen we Newcastle, waar we morgenmiddag tussen twee en vier uur terecht kunnen om in te schepen. Veel verder hoeven we nu niet te rijden en we beginnen met uit te kijken naar een slaapperceel, liefst met uitzicht. Met 13° en regen zal het laatste niet meevallen. Bovendien zit de kust hier aardig dichtgetimmerd vinden we. Meer voorzorgsmaatregelen tegen wildkampeerders dan in Schotland lijkt het. 

Eenzaam….

In de buurt van Howick lukt het: een brede strook macadam (zoals we dat vroeger in Zeeuws-Vlaanderen noemden) langs een smal wegje, bij het begin van een wandelpad naar het strand. We hebben er het rijk alleen en, nee niet schrikken, dat blijft zo! Wanneer de wolken ietsje optrekken, blijken we ook nog een streep zee te zien. Zelfs de zon doet een poging om door te breken, die jammerlijk mislukt. Om een uur of half zeven is de regen dus eindelijk uitgevallen! 

Menu van de dag: eiernoedels met limoensap, sojasaus, vissaus, knoflook/gestoomde makreel met zwarte peper/bloemkool.

Laatste nacht aan wal in het UK. Aan het strand staat een eenzaam huis, waar je tijdelijk in moet gaan wonen om een boek te schrijven….of zo.