Zondag 15 juni 2025

Vannacht werd ik wakker van lawaai buiten. Een groep mensen stond hard te praten en met name één vrouw was steeds vrij aanstellerig met grote uithalen aan het lachen. Ik dacht, dat gaan we niet doen, even afgewacht, maar ze liepen niet verder en gingen ook hun eventuele camper hier niet in. Nadeel van ons tentdoek is, dat geluid van buiten duidelijk hoorbaar is, voordeel was nu het omgekeerde: geluid dat van binnen komt, is buiten goed te horen. Dus mijn boze: “Can you please be quiet!” trof na de tweede keer doel, ik hoorde een man het groepje tot stilte manen. Daarna was het niet klaar, dat wil zeggen, er waren anderen, die luid pratend langsliepen, maar ik heb niet meer geroepen en ben na een tijdje in slaap gevallen. 

Vanochtend half acht. Buiten is het 19°, bewolkt, weinig wind. Binnen blijft de kachel uit.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het verbaast ons dat er nog redelijk veel mensen komen vissen in dit water want gisteren, op weg naar de oude stad, zagen we zeker tot drie keer toe waarschuwingsborden met het advies om hier niet te vissen omdat de bodem erg verontreinigd is. 

De Noorse stern vliegt rondjes tussen het schip tegenover ons en de plek waar we staan: vogel van de dag. 

Op de plaats van het cruiseschip dat gisteren vertrok, ligt er alweer een ander: de Azamara Journey (Valletta). En wat verderop heeft de Hurtigruten aangemeerd. Behalve een stel eidereenden, komen er verschillende kleinere boten langs en ongeveer de helft van de campers vertrekt. De gaten die daardoor vallen, worden snel weer opgevuld door nieuwkomers. 

Twee dingen die we graag nog zouden bezoeken in deze stad: de Domkerk en het Kunstmuseum. We hebben geen zin om voor niks naar de kerk te lopen omdat die, zoals ons gisteren werd gezegd, mogelijk pas om 13:00uur open gaat. Ik bel het Tourist Office, die weten vast wel hoe het zit. Een bandje: ze zijn geopend van maandag t/m vrijdag en voor info moeten we de website bezoeken. Nou ja…je gelooft toch niet dat in een plaats als Stavanger met veel toerisme in het weekend het Tourist Office dicht is? We gaan toch op weg naar de kerk, terwijl we in de verte kerkklokken horen luiden. Op deze route zag ik gisteren een grote ‘i’ staan van Informatie voor Toeristen, dus we zien wel. En wat ik al dacht: natuurlijk is het Office open. Ze hebben dezelfde boodschap als die we gisteren kregen, dat wel: er gaat nu een dienst beginnen voor de inwoners en daarna kan het zijn dat we er nog binnen mogen kijken, helemaal zeker is het niet. Jammer, maar dan gaan we terug naar de auto en tikken het Kunstmuseum in als bestemming.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Net voor we wegrijden, vaart er een mooie oude driemaster langs. 

Daar is gisteren een tijdelijke expositie geopend van Frida Hansen en Kitty Kielland, met de titel From the Roots. Voor ons waren het onbekende grootheden en het is een plezier om kennis met hen te maken. De vaste collectie bestaat uit vele namen, die ons onbekend waren, o.a. Else Leirvik, Trond Hugo Haugen, Ask Bjørlo, Jan Groth. Verder is er nog de Halvdan Hafsten Collectie, die we ook erg de moeite waard vonden. Kortom: fijn om er geweest te zijn. 

Wat nu? Hoe gaan we de reis voortzetten en wat zouden we nog willen zien in de regio’s Rogaland, Vest-Agder, Aust-Agder en Vestfold? Ik lees wat over het Lysefjord en de plaats Lysebotn en vooral over hoe je er (niet) komt: 27 haarspeldbochten op rij! We moeten ons er nog wat beter in verdiepen, maar gaan alvast die richting op. Eerst een eind over de E39 en daarna de 450. We rijden over Oltedal, Gilja en Byrkjedal door een mooi landschap met vrij hoge, ruige bergen, wat lager begroeid met gras en hoger zijn het kale rotswanden. Geen sneeuwresten. De namen van de meren zijn Limavatnet, Nedre Bergsvatnet en Oltedalsvatnet. Het is een mooie route.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gerda wil graag tanken, maar de automatische pomp waarbij we stoppen, heeft een sticker bij de diesel zitten, waar een vrachtwagen opstaat, dus dat risico nemen we niet, hoewel de tankstations dun zijn gezaaid. 

Bij Byrkjedal raadplegen we Park4Night, over dun gezaaid gesproken, en kiezen ervoor om drie kilometer van onze route af te wijken om op een uitzichtpunt terecht te komen, dat behoort tot de  UNESCO Global Geoparks. Het Magma Geopark Noorwegen. We maken er voor het eerst kennis mee. Vreselijk lang geleden zijn hier heftige natuurkrachten aan het werk geweest, die hebben geresulteerd in de grote rotsblokken die hier liggen, maar nog in veel meer lees ik nu. Er loopt een route door het hele gebied, die er erg interessant uitziet en jawel, de plaats Lysebotn komt erin voor, maar ook mooie stranden. En er wordt gesproken over een soort gesteente dat ook op de maan voorkomt, zoiets. Goed, teveel om op te noemen, ik weet er veel te weinig van, maar denk dat we het nog meer aandacht moeten geven.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Voorlopig is het een komen en gaan van bezoekers, waarvan meestal de mannen op grote rotsblokken klimmen en zo worden gefotografeerd door hun vrouwen. Een meisje wilde steeds de rotsblokken op achter de mannen aan, maar werd door de ouders teruggefloten. 

Menu van de dag: roerbak groentes, ik weet nog niet precies welke, we hebben nog veel. Kool en  ui in elk geval, waarschijnlijk ook paprika. Pasta met knoflook, tonijn en ansjovis. Parmezaanse kaas.

Gerda hoorde weer raven, bevestigd door de app. En nu we hier rustig zitten, klinkt hun gekras van heel dichtbij en ineens zien we er eentje wegvliegen. 

Het is 15° en bewolkt. Vannacht komt er regen en morgenochtend ook. 

We gaan koken.