Vrijdag 5 juni 2020
Om half twee vannacht schrokken we op de bovenverdieping wakker van een hagelbui..niet normaal! “Het lijkt wel of ik in een trommel lig”, zei Ger. Ik lag daarna ook een tijd wakker, maar vanochtend hoor ik dat zij daarna nauwelijks meer heeft geslapen. Wel heel even, want de koekoek die in een boom naast de bus ligt te roepen, heeft ze niet gehoord.
Nee, ik vergis me niet als ik zeg ‘ligt’. Dat komt zo: Ger was eens mee vogels kijken in de Amsterdamse waterleidingduinen met een clubje gevorderde vogelaars. Het was rond de tijd dat de eerste koekoeken in ons land arriveren en niemand had de vogel dat jaar nog gehoord. Plots klinkt daar de roep ‘koekoek’, waarna een zoektocht begint teneinde het dier in de diverse kijkers te krijgen. Als iemand roept: “Kijk! Daar ligt-ie!”, richt Gerda haar blik naar beneden en speurt tevergeefs de bodem af. Een kenner legt haar daarna uit dat alle vogels op een tak zítten, behalve de koekoek, die lígt.
Het is hier al niet druk, maar zeker met dit weer verwachten we niemand. Daarom verbaast het ons dat er ineens twee auto’s tegelijk de parkeerplaats opschieten. Een kleine rode auto met een blonde vrouw erin en een Volvo met een man achter het stuur. Ze staan nog niet stil of ze rijden alweer achteruit de weg op om snel verder te gaan. Gerda heeft het direct door:
“Ah, die hebben een geheime date, duidelijk samen op weg, allebei alleen in de auto”. Ze heeft gelijk. Van een afstand zien we de auto’s op een andere plek naast elkaar parkeren. Het duurt een poosje (!) en dan rijdt de Volvo weg, terwijl de rode auto blijft staan. We nemen aan dat de vrouw bij de man in de auto is gestapt, maar dat moment hebben we gemist. Als Ger een tijd later naar de dijk loopt, zie ik ineens de Volvo terugkomen. Nu wil ik wel zien of die vrouw er uit komt en ja hoor! Na het afscheid in de Volvo, dat even wat tijd neemt, stapt ze in haar eigen auto en vlak achter elkaar rijdend komen ze, na alle schapen ontweken te hebben, weer bij ons langs.
Gerda komt terug met foto’s waarop ze de combinatie van buien en licht prachtig heeft gevangen.

Als mijn verhaal af is en na de laatste koffie met stroopwafel, oppert Ger de mogelijkheid om naar huis te rijden om daar een paar dagen het slechte weer aan ons voorbij te laten trekken. Ik moet zeggen dat het niet onaantrekkelijk klinkt. Het vooruitzicht om een weekend op 1,5 vierkante meter door te brengen met buien op de auto, harde wind en de kachel aan bekoort niet echt. Kijk, als je in Schotland bent heb je geen keus, maar nu…. Ik zei het toch: alles ligt vlak om de hoek.

En daar zijn we! Alleen het hoogstnoodzakelijke hebben we uit de auto gehaald, zodat we bijvoorbeeld maandag weer snel kunnen vertrekken.
Vogel van de dag is de huismus. Er zaten er zeven op een rij op de reling van het balkon.
Menu van de dag: bloemkool en kabeljauwhaas met een saus van room, Parmezaanse kaas, knoflook en lavas.
Fijn weekend allemaal!