Terug aan de kade

Zaterdag 7 juli 2018

Tot ruim na elven gaan de honden tekeer en vanochtend vroeg begint het geblaf opnieuw. Wat een zenuwentoestand. Gelukkig waren ze in de tussentijd stil. Maar het is buitengewoon hinderlijk. Zelfs de buren met hun twee honden ergeren zich er aan. Je zou denken dat het de camping klanten moet kosten. 

Garmin zegt dat het nog 770 km. is naar huis. We gaan er aan beginnen en zien hoe ver we komen!

Eerst een advies: ga in Polen nóóit de A2 af op het punt waar hij de S3 kruist. En ga ook niet naar Wysoka. Als je daar namelijk bent en je wil terug de A2 op helpt noch je navigatiesysteem, noch de kaart, je boerenverstand of IQ. Alleen een dorpsbewoner kan, als je genoeg tijd hebt, uitleggen welke weg, die de verkeerde kant opgaat, je moet nemen vóór je bij een stel rotondes komt, die leiden naar de S3, die je eigenlijk niet moet hebben. Hoe er dan na een aantal kilometers, op de S3 een afrit is naar de A2, en je ergens terechtkomt waar je de dag ervóór al bent geweest. Het is niet anders: je doet dezelfde 10 laatste kilometers van gisteren over. 

Duitsland. Ik weet niet eens of ze nog in de race voor het WK zitten. Ff kijken op het mobiel…nee, volgens mij zijn ze er uit. O, ik begrijp nu ineens de vlag achterop een Duitse T3. We zagen de auto bij het marktje waar ik de paddenstoelen kocht. Toen waren ze nog in de race waarschijnlijk. 

Gerda kijkt onderweg met enige regelmaat op nu.nl. Ik weet nergens van af. Hoewel…ja, dat Femke burgemeester wordt van Amsterdam. Als ik het goed begreep, maakt dat nogal wat emoties los. 

Onze lachspieren komen los als de mededeling op Garmin verschijnt dat er 48 km. verderop een voorwerp op de weg ligt! Haha…verplaats die waarschuwing in gedachten even naar Kazachstan! 

Duitse plaatsnamenlol: ik heb wel zin in een Hamburger (ééntje van Piet dan), wo is der Mund? Dort ist der Mund! Verveling onderweg… laat ik niet beginnen over Maagdenburg en de halve bollen. 

We rijden niet heel hard, maar wel gestaag door en om half 7 zetten we de auto stil op de Krijn Taconiskade. Terrassen vol met erg Europese mensen. 

“Ik vind ze er allemaal zo ballerig uitzien”, zegt Ger. 

Gelukkig zegt ze ook nog iets verstandigs 😉 : “Het is het beste, denk ik, dat we nu wat gaan eten hier, vóór we de eerste spullen uit de bus in huis brengen”. 

Het lijkt me een goed plan en zo ondergaan we de eerste cultuurschok: mosselen, sla en wijn bij DOK48. 

12 thoughts on “Terug aan de kade

  1. Fijn dat jullie weer gezond en veilig zijn thuisgekomen van deze opzienbarende trip. De verslagen waren erg leuk om te lezen. Ga er professioneel mee aan de slag, Riet. Qua lezenswaardigheid in ieder geval 1000% beter dan het oppervlakkige nu.nl !
    Geniet van 0031 . Groeten, Karel, Judith, Berend en Kristina

    • Dank je wel Karel, ook voor je compliment! Ik bloos er van! Doen we…genieten. We houden contact en lieve groet terug voor jullie 4-en!

  2. Meisjes! Fijn dat jullie weer heelhuids thuis zijn. Het had toch niet veel gescheeld of jullie waren ergens onderweg in een kuil gebleven. Veel langzaam maar gestaag Oost, toen snel West….hadden jullie soms haast om je weet Thuis Best te voelen. Snelle terugreis hoor. Tot gauw.

    • Nou..die kuil laten we nog even wachten als het kan! 😉 Thuis best, weet ik niet zeker, maar wel heel goed! Tot gauw!

  3. Hi Gerda and Riet
    Nice to know you made it back in one piece. Will be a bit of an adjustment getting used to your own turf after all your adventures, the unreliable roads and poverty stricken regions. I bet you have renewed appreciation of all that Holland has to offer…. until that feeling wears off again. At least that’s usually the case when you’re back in the flow of things again. My compliments to your camper for successfully having endured all the road traumas, be it for all the flat tyres but that doesn’t really count.
    Enjoy sleeping in your own beds again. xx
    Ps. Note for Karel: I trust you read my response to your question why I always write in English.

  4. Welkom thuis, wat een reis, zelfs ik moet ervan zuchten. Jullie hoofden zitten propvol met ervaringen, dus neem de tijd om te aarden. Dankjewel dat we mee mochten reizen, we hebben genoten van de verslagen, liefs van die twee uit Breda

    • Fijn dat jullie er bij waren! Je goede raad zullen we niet in de wind slaan, hoewel er veel op ons afkomt! Liefs van ons.

  5. Hee!! ….. Fijn dat jullie weer gezond thuis zijn hoor, zoals de mannen van de Apollo 13 destijds!! :-))
    Het moet wel vreemd en rusteloos voelen om opeens in een ‘ probleemloze ‘ situatie te verkeren.
    Jullie zijn vast alweer op zoek naar nieuwe avonturen om ontwenningsverschijnselen het hoofd te bieden.
    Ben benieuwd!

    • Nou nou…niet overdrijven Gerrit! 😉 En nieuwe plannen..hou op! Qua rusteloosheid heb je wel gelijk, maar dat komt meer door de nasleep van de reis. Hartelijke groet!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*
*
Website