Woensdag 11 september 2024

‘t Is half twee als we vertrekken vanaf de Krijn Taconiskade. Gerda was gistermiddag om half 6 thuis met de bus en toen had ik geen zin meer om aan het inladen te beginnen. Bovendien kan alles wat gekoeld moet blijven er toch pas kort voor vertrek in, evenals alle dingen die je ‘s ochtends nog nodig hebt. En we hebben niet gehaast….heerlijk! Tot slot nog even naar de Deka voor wijn èn water en nee…dat laatste doen we niet bij het eerste. 

Vóór Broek in Waterland staan we al in de file, waardoor we de krakeenden in de brede sloot naast de weg goed kunnen zien, dat dan wel weer; de vogel van de dag is binnen. Als we toch bijna stilstaan dan maar linksaf de Broekermeerdijk op om ergens een boterham te eten, we hadden thuis niet meer geluncht. Omdat Gerda het eng vindt om op een smalle weg te keren, rijden we wat langer door dan de bedoeling is, zodat we Amsterdam-Noord alweer in zicht krijgen. Gelukkig kan ze nèt voor we de Ring-Noord opdraaien een parkeerterreintje opschieten. Ok…. dit is enigszins gechargeerd.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na Monnickendam richting Avenhorn. Onderweg is het heel Nederlands: aan de koeien, die in grote klonten samengepakt in het weiland schuilen voor de regen, zijn koppen nog staarten te ontdekken. Verder over Sijbekarspel, Gouwe (gouwe stek als je van landelijk houdt) en Kolhorn naar Wieringerwaard. Mooie luchten, dikke buienwolken waar van tijd tot tijd zonlicht over tovert, wat een bijna horizontale, brede band in regenboogkleuren oplevert. Dat zien we niet vaak. Zo nu en dan probeer ik op foto iets van de schoonheid vast te leggen. Gerda zegt: “Qua foto’s moeten wij het hebben van slecht weer”. Nou ja, dat is dan wel dankzij het licht dat er bij komt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Terwijl de plenzende regen overgaat in hagel die de bus geselt, rijden we op de Zwinweg door naar Van Ewijcksluis, nooit van gehoord. De naam Zwinweg doet me goed; Het Zwin op de scheiding van West-Zeeuws-Vlaanderen en België speelde een belangrijke rol in mijn vroege jeugd. 

Van Ewijcksluis en de omgeving ervan vinden we leuk, beetje bijzonder ook, een kleine haven, de oudere huizen, die zonder veel samenhang her en der staan. Zou je hier willen wonen? Toch maar niet denk ik. 

Over de Amsteldijk met mooi uitzicht op het Amstelmeer naar Den Oever, waar we op Park4night een paar parkeerplaatsen zien aan het water. De eerste is meteen raak. Een leeg parkeerterrein, drie kleine boten van (waarschijnlijk) garnalenvissers en verder…droog! Strak windje en genoeg zon om de bus binnen te verwarmen. Buiten is het 11°.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik schrijf, Gerda zoekt buiten met de verrekijker naar vogels. Ze zag visdiefjes, kleine zilverreiger, aalscholvers, futen, een grote mantelmeeuw en wat klein gespuis dat voor haar onherkenbaar bleef. 

Menu van de dag: roerbak spitskool met knoflook, ui en wat andere smaakmakers. Rauwe ham uit het Zwarte Woud, onder het motto: wat van ver komt, is lekker. 

Kijken wat de avond en de nacht ons zullen brengen, hier aan de Sluiskolkkade.