Woensdag 10 juli 2019

Het heeft nog behoorlijk geregend vannacht, ik denk dat ik er tegen vieren wakker van werd. Hoe ik wist hoe laat het was? We hebben een kerkklok in de verte. Net zacht genoeg om er geen last van te hebben, net luid genoeg om de uren te kunnen tellen. Als ik niet van de regen wakker was geworden dan in elk geval iets ná vieren van een hysterisch rund, dat zich naast de deur helemaal liet gaan! Geluidsniveau ongeveer 2 balkende ezels. En nu niet zeggen dat je je niet te pletter schrok toen je voor het eerst van je leven een ezel hoorde balken. Oproep aan alle (toekomstige) ouders van jonge kinderen: nooit tegen je kind zeggen dat het ezeltje ‘i-a’ zegt, maar gewoon een echte imitatie er uit gooien. 

Na het ontbijt kunnen de truien uit, het klaart op en de zon gaat schijnen. Heet dat het wordt, wel 20°. Gerda vertrouwt het niet echt, de bloemenbroek blijft in de kast. 

Schotland en zijn monumenten

‘t Is een drukke ochtend; spullen inpakken voor op de boot en we hebben nog wat etenswaren over waar we alvast een avondmaaltijd van koken. Hoeven we niet in de rij te staan voor het restaurant vanavond. Tjonge wat was het daar druk tijdens de heenreis. 

Als je je menselijke emoties op de runderen die hier in de wei lopen, projecteert, dan kan je zeggen dat ze erg lief voor elkaar zijn. Het lijkt alsof er stellen zijn; steeds dezelfde twee die bij elkaar blijven. Ze likken elkaars kop, delen er aaien mee uit of raken elkaar op een andere manier aan. Ook tijdens het grazen, wijken ze niet van elkaars zijde. Het ziet er heel relaxt uit. 

Na al het werk, gaat Ger wandelen over het ‘seapath’, terwijl ik het verhaal afschrijf. Komt ze terug met de mededeling dat ze een clubje dolfijnen zag zwemmen, zeker vijf! Indrukwekkend vond ze het. Op de valreep dus. Er wordt op verschillende plaatsen ‘reclame’ voor gemaakt, maar gezien hebben we er niet één tot nu toe. 

De rit is vrij saai en het mooiste wat we onderweg zien, is een immens groot lila bloemenveld, echt prachtig! Alleen vraag me niet om welke bloemen het hier gaat. O ja en een mooi kasteel, nog niet dramatisch verruïneerd. Ik weet alleen niet meer in welke plaats het was, hoewel we allebei aan Warkworth denken. Geen internetsignaal nu om het op te zoeken. 

Toch nog een Volkswagen

Garmin brengt ons feilloos via de B1339, de A1068 en tot slot de A19 naar de Royal Quays in North Shields. Voor minder doen we het niet. Hoewel we eenmaal aan boord een beetje teleurgesteld zijn over de hut, die overigens geheel volgens onze reservering een binnenhut is met stapelbed. Geen zicht op zee dit keer. Tja, op de heenweg hebben we natuurlijk ontzettend geboft; waarom we toen die upgrade hebben gekregen.. geen idee. 

Menu van de dag: butterbeans met ui, knoflook, verse gember, wortel, rode paprika, tomaat, limoensap en wat sojasaus. Erbij een hardgekookt ei! Moest ook worden opgemaakt. 

Dit was het. De klok een uur vooruit gezet en morgenochtend kwart voor tien meren we aan in IJmuiden. Ik een jaar ouder. 

Waar zou een Schot mee aankomen als je hem een uitnodiging stuurt met vermelding: “dresscode rok” ?