Zaterdag 5 juni 2021

Van kite naar Park4Night

De wind is wat afgenomen, het is bewolkt maar droog. Truienweer, dat wel. 

‘t Is fris in de auto en ik probeer even of ik de standkachel aan de praat kan krijgen. Het lukt niet en ik heb geen zin om weer een uur in die verschillende handleidingen te zoeken. Die boekjes zijn een crime, zó onduidelijk. Bovendien staan er beschrijvingen in voor drie verschillende types VW-California: Beach, Coast en Ocean. Daarbij komt dan nog dat onze Coast niet standaard is, maar een speciale uitvoering. Bij onze twee vorige VW’s nooit enige moeite gehad met de standkachels; geen uitleg nodig. Hoe kan je iets steeds gecompliceerder maken? Gelukkig zie ik op Duitse fora dat anderen ook niet begrijpen hoe je omgaat met 2 van de vier hoofdopties: dauerheizen en sofortheizen. Denk niet dat het zo is dat je de laatste optie moet kiezen wanneer je even direct wat warmte van de kachel wil. Meer zal ik er niet over zeggen.

Hoe mooi kunnen slikken zijn..

Behalve dat ik Amersfoort bel om te vragen wat ik eventueel over het hoofd zie. Een vrouw staat mij uiterst vriendelijk te woord, maar stuit op den duur op hetzelfde probleem als ik. We laten het er voor nu bij zitten. 

Veel tijd hebben we trouwens niet om erbij stil te staan, want er dient zich alweer nieuwe reuring aan. Voor we begrijpen wat er aan de hand is, worden we omringd door meer Belgische dan Nederlandse auto’s, die met een behoorlijke vaart de dijk afkomen, zo van dat zijn we hier gewend en dit is onze stek. In een wat trager tempo arriveert een bus plus aanhanger van… aha! De Zeeuwse Kitesurfclub. Dat is blijkbaar een internationaal gebeuren, want ze maken reclame met zowel Belgische als Nederlandse telefoonnummers en mailadressen. 

Ineens staan we tussen een stel mannen en een paar jongens, die zich buiten half uitkleden om daarna met veel moeite hun kleverige surfpakken over hun lijven te sjorren. Erg ervaren lijken ze nog niet. Over die pakken heen moet uiteraard nog weer een heleboel ingewikkeld uitziend tuig worden aangetrokken, waarna het geheel wordt bekroond met een helm. De mannen lopen veel heen en weer en maken driftige gebaren. Het lijkt op een mix tussen stoer en nerveus. Ik meen op te vangen dat het hun derde les is. Als iedereen klaar is, komen de kites tevoorschijn. Degenen met de grote vliegers gaan lopend over het slik naar het water, anderen blijven op de modder oefenen met een kleine maat kite.

Intussen is er een oudere man aangekomen op de fiets. Hij heeft een korte balk bij zich, die hij, zo lijkt het van een afstand, aan de steiger vast probeert te timmeren. Apart. We laten hem rustig zijn gang gaan; een mens zijn lust is een mens zijn leven. Daarna loopt hij naar één van de kleine boten die zijn drooggevallen, gaat er op zitten en …. verder niks. 

We blijven binnen met koffie, schrijven en lezen. Het is geen fijn weer om buiten wat te doen. De stille man in z’n bootje denkt daar anders over. Nu het vloed is, maakt hij zijn bootje los van de boei en manoeuvreert, volgens Gerda, heel handig met het grootzeil om soepeltjes weg te varen richting de overkant. 

Na de lunch verruilen we Zeeland voor Noord-Brabant. Bij Hoogerheide verlaten we de A58 en rijden, rijden, rijden….Vleet, Achtmaal (éénmaal is ook genoeg), Ostaaijen, Wildert. Nergens iets te zien wat op een prettige slaapplek lijkt; of te modderig of privéterrein of te hellend of er is gewoon niks. Het wordt later en later en uiteindelijk nemen we de Park4Night-app er bij. De keuze valt op Zundert, op een openbare parkeerplaats staat erbij vermeld. We zijn het rijden zo zat dat het ons niets kan schelen. Eerste voordeel: we zijn er al bijna. Het tweede voordeel ziet Gerda als we het parkeerterrein opdraaien: een frietkraam. 

“Hoeven we zelf bijna niet te koken”, roept ze enthousiast, “friet met een kroketje of zo en dan maken we er een tomatensalade bij”. Jammer voor haar dat ik niet direct mee ga in de geestdrift. Moeten we al midden in een dorp op een parkeerplaats staan en moet ik ook nog friet eten van een kraam met de naam De Bolle Buiken! 

Als we even later rustig staan en ik zie de woorden “eigengemaakte friet” ga ik wat meer de voordelen van een bestelling overwegen. Zo eindig ook ik blij met friet, saté en eigengemaakte groente. 

Bij het huis achter ons vertrekken zes knullen en een clubje meiden luidruchtig op de fiets naar….ja, waarheen? Belangrijker: hoe laat komen ze terug en met hoeveel kabaal? 

Voorts verloopt de sluiting van en het opruimen bij de Bolle Buiken ook niet geruisloos. Als de  kraam dicht is moeten we het wat handel betreft hebben van een paar groepjes Roemeense  mensen. Ze staan ook hier met hun bestelbussen plus autotrailer. Een man in een Nederlandse auto komt deze niet verkopen, maar wel een paar heel grote pakketten overhandigen, die hup de busjes ingaan. 

Wij gaan in de koffer. 

Wat opvalt is dat ik nog nergens in Zundert een verwijzing heb gezien naar Van Gogh. 

Vogel van de dag: bontbekplevier bij de Roelshoek.