Donderdag 6 juni 2019
In reclame-uitingen wordt veel nadruk gelegd op de authentiek Schotse afkomst van het betreffende produkt, zo valt ons op: Schots water, Schots vlees, Schots vanalles en vanochtend een auto met ‘Scottish fuel’. Het doet af en toe nogal chauvinistisch aan.
Wat we bij het inschepen in IJmuiden al zagen, komen we hier bijna dagelijks tegen: oldtimers. Zowel antieke als hedendaagse in de mooiste kleuren. Vanochtend o.a. een felgele antieke MG met een andere tint gele koffer achterop.
Vanochtend is het 6°, ik zal mijn ‘zomertheorie’ van gisteren mogelijk wat moeten bijstellen.
Als we op weg zijn, stoppen we in Shieldaig om te zoeken naar de plaats waarvandaan Anneke en Wijnie het nest van de zeearenden zagen. We denken dat we er zijn, Gerda loopt nog een eind een privépad op, maar komt onverrichterzake terug. Misschien toch niet precies de juiste stek óf de familie Arendse was niet thuis. De gedachte dat we de zeearend vast nog gaan zien, troost ons, alleen een echtpaar met jongen is natuurlijk uniek. Leuk plaatsje wel dat Shieldaig.
Verder op de A896 tot Kinlochewe, daar linksaf de A832 op, waarbij we, geheel onterecht en onverwacht, door een knalrode Franse Audi bijna de weg af worden geduwd. Die heeft bien sûr het linksrijdende verkeer niet echt begrepen. Hebben ze in Frankrijk misschien toch steeds meer moeite mee. We krijgen een vervelend gebaar op de koop toe.
Garmin staat geprogrammeerd op Gairloch, alwaar we van Carry, die in gedachten met ons meereist, moeten uitkijken naar walvissen! De route loopt door een mooi landschap, af en toe spannende wolken. De zon maakt het ook spannend: ze doet alsof ze af en toe gaat doorbreken en dan op het laatste moment toch lekker niet! Nu is er helemaal niks mis met een donker landschap, zeker niet als het mooi is, maar de verrassing van zonlicht dat speelt op de hellingen en vlaktes, en daarbij het onveranderde anders maakt, zou een welkome afwisseling zijn.
Wat verder opvalt is dat we met enige regelmaat campers tegenkomen met ducttape om de rechter buitenspiegel! Dit terzijde.
In Gairloch gaan we eerst naar de haven, goeie sfeer, we voelen ons er prettig, hoewel een pakje sigaretten £12 kost, wat Ger er niet voor over heeft. Inderdaad staan er een paar houten keten vol met reclame voor boottochten: walvis, dolfijnen, glazen bodem of zelf vissen vangen op zee. Omdat we ons al een tijdje afvragen waar de Schotten hun verse vis kopen, zeg ik tegen Ger: “Als er ergens iemand is die daar iets zinnigs over kan zeggen, is het wel hier”. Bij een VW-bus is een man bezig, waarvan je zeker weet dat hij iets met vissen van doen heeft. Ik stap op hem af: “Good afternoon sir, we are travelling in your country and we don’t understand where the Scottish people buy their fresh fish, may be you can help us?” Hij lacht op een manier waaruit ik opmaak dat dit voor hem een begrijpelijke vraag is. “Which fish are you looking for?” is zijn wedervraag. Ik geef aan dat dat zo’n beetje alles is, platvis, kabeljauw etc. etc. Hij begint met te zeggen dat aan deze westelijke kust alleen schaal- en schelpdieren worden gevangen. Voor de ‘gewone’ vissen moet ik aan de Oostelijke kust zijn. Viswinkels zijn er niet en daarbij komt, zegt hij, dat de vis die wordt gevangen in bulk naar andere landen gaat. “Waar komt u vandaan?” “Holland”. Hij lacht: “Well indeed, to Holland, Belgium, France and so on”. Als we verse vis willen, kunnen we het beste naar Aberdeen gaan, daar is een grote vismarkt, voegt hij er aan toe. Zelf heeft hij een kleine vissersboot, maar omdat zijn maatje met vakantie is, ligt het nu in de haven. Aardige vent en ook mooi, net als de boer.
We gaan de B8021 op, die langs de kust loopt en ons prachtige uitzichten geeft op echte zandstranden, niet van dat half zand half moddergedoe, vol wieren en stenen. Ook mooi, maar anders. Vooral het strand tegenover Longa Island is de moeite waard, niet toevallig dat hier een uitgestrekte camping in het duinachtige landschap ligt. Onze eindbestemming is Melvaig. Daarvandaan loopt een pad tot de vuurtoren bij Rubha Réidh. Bij het begin van dat pad is een parkeerplaats met uitzicht op zee, die hier The Minch heet. “Wat een prachtige kust om te zeilen”, verzucht Ger niet voor het eerst, “maar je moet het wel goed kunnen”. Zeg dat! En geen Schot voor de boeg krijgen! Alle walvissen en dolfijnen trouwens, die naar Gairloch willen, moeten vóór ons langs zwemmen. Nou, die gaan niet ongezien voorbij!
We lopen een eind het pad op, dat toch asfalt blijkt te zijn, waar ook auto’s tot een bepaald gewicht overheen mogen rijden. De vuurtoren krijgen we niet in beeld; te veel heuvel om ver genoeg te kunnen kijken.
De regen, die de hele dag al bezig is, wordt er niet minder op. Wat dacht je van al die fietsers en motorrijders, de godganse dag in de stromende regen, elke dag opnieuw!
Een aan de apparatuur te zien professionele fotograaf in een Renault met Tsjechisch nummerbord, is zeker een half uur bezig, in de regen, om een ingestort bouwsel te fotograferen met een paar boompjes erbij. Ik meld dit om te laten zien dat op deze eind-van-de-wereldplek heus wel iets gebeurt hè!
Over geld gesproken: Gerda hoorde dat op het niet oprapen van de drollen van je hond, £ 80,- boete staat. Wij dachten al ‘wat zijn die Schotten netjes!’
Aan het eind van de avond krijgen we nog een diepgaand gesprek over ‘het leven’, het heelal ( of de heelallen) en de eeuwigheid. Ik zeg: “Het leven is een existentiële straf. De mensheid wordt op de wereld gezet, je weet niet waar je vandaan komt, noch waar het naar toe gaat. Het enige wat je weet is dat je doodgaat zonder ergens ene fuck van te hebben begrepen. Net als een spannende film waarvan je de afloop niet mag zien. Geen wonder dat mensen rare dingen doen en zelf vanalles gaan invullen: Goden, goeroes, ineens op een berg gaan zitten tot de wereld vergaat etc. Kijk, wij hoeven het eeuwige leven niet te verdienen, we hebben er gewoon recht op! Zeg maar: recht op de aftiteling”! Als ik klaar ben met mijn tirade hangt Ger slap van het lachen in haar stoel. Volgens mij neemt ze me niet serieus. Vogel van de dag: grote jager.
Prachtig verslag weer! En jah ik glijd ook bijna uit mijn stoel van het lachen. Ik zie de tirade over het leven helemaal voor me! ???
Ha die Vince! Dus jij neemt mij ook niet serieus!! ?
Elke dag weer een genot om te lezen dames. ?
Jammer dat t zo vreselijk veel regent. Dat haalt de lol er wel een beetje vanaf. Zijn er ook droge weken? Ander tijdstip van het jaar ofzo?
Veel plezier nog en dank voor de kaartjes. ?
Dank je Anthony! Nou…droog, volgens mij weten ze hier niet echt wat dat is! Dit is de ‘droogste’ tijd van het jaar denk ik! ?
Zo hoog in Schotland kom je vanzelf in hogere sferen Riet 🙂 Fijne en mooie dagen gewenst.
Zou dat het zijn Silvanus: The Highlands?! 😉