WISSELENDE SITUATIES

Woensdag 8 mei 2024

‘Kom mee naar buiten allemaal
Dan zoeken wij de Wielewaal’!

Dit lied hoeven we niet te zingen: de wielewalen komen hier naar je toe! Dudeljo dudeljo! klinkt het van alle kanten, toch zien we ze niet, teveel bladeren. 

Maar….wie stak deze gele vogel naar de kroon? Het is de vogel van de nacht: de dwergooruil! Die zagen we óók niet, want het was al laat toen we hem gisteravond bijna aan één stuk door zijn (ja..of haar) monotone kreet hoorden slaken. En, eerlijk is eerlijk, slechts door de hulp van onze ornithologe Barry, kwamen wij achter de ware identiteit van het dier. 

Vannacht bleef het droog, nu af en toe regen, 16°. 

Terwijl we aan onze ochtendroutine bezig zijn, ontstaat er tegen achten een soort wedstrijd lijkt het; de één na de ander vertrekt. Om klokslag 8 uur staan er behalve wij, nog maar twee campers en ook die zijn na een poosje vertrokken. Gerda vindt het hoe langer hoe leuker worden hier, nu we alleen staan. Ze wil zelfs koffie drinken op de camping, ‘t moet niet gekker worden!

Vanochtend

Convooi leger

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Na een stop bij de Lidl vertrekken we nog steeds richting Nis. Wat zijn dat lange kilometers! Het is licht bewolkt met een vermoeden van zonlicht. 

Onderweg veel armoedig gedoe: vervallen, leegstaande bouw, overal rotzooi en slecht onderhouden huizen. Er liggen kerkhoven vlak naast de snelweg, direct aan de andere kant van de vangrail. Dat geloof je toch niet? Als je op de vluchtstrook je arm uit het raam steekt, ruk je zó de bloemen uit de vazen. 

Hoe langer we rijden, hoe blauwer de lucht wordt en de temperatuur stijgt gestaag. Tussen Nis en Pirot komen we tussen hogere heuvels te rijden, dat ziet er eindelijk eens wat spannender uit. Even later kunnen we zelfs spreken van bergen. Waar ligt de hoogtegrens eigenlijk tussen heuvel en berg? 

De snelweg is nagenoeg leeg, misschien is er een goed en tolvrij alternatief. We rijden kilometers alleen. Wat er rijdt is een enkele vrachtwagen, af en toe een buitenlandse auto of een Servische ‘boevenauto’: Audi, BMW, Mercedes met geblindeerde ramen. O ja..en een legerconvooi met een soort tanks zonder loop. 

Verder valt me op dat er veel behoorlijk lange viaducten zijn, met naamborden van onzichtbare rivieren. En als ik ze al zie, kan je er met een beetje aanloop overheen springen, zo smal zijn ze. 

Gevolg van lege wegen: lege parkeerplaatsen. Voor de lunch rijden we zo’n grote rustplek op, waar maar één vrachtwagen staat en twee Dixi’s. Gerda rukt er eentje open, en staat dan oog in oog met de vrachtwagenchauffeur. Deur kan natuurlijk niet op slot. 

En dan breekt de hel los! Nee niet i.v.m. die chauffeur, maar weertechnisch gesproken. Uit de diepdonkerblauwe luchten, prachtige kleur trouwens, waar we op af rijden, flitst de bliksem recht naar beneden en als de regen ons oorverdovend begint te kastijden, verandert de weg in de kortste keren in een waterstroom. Daardoor zie ik ook de gemene beschadigingen in de weg niet meer, dus er valt niks te ontwijken. Zorgen dat je niet gaat slippen, is de boodschap. Gelukkig wordt de regen nét geen hagel; we hoorden in gedachten de hagelstenen onze Coast al geselen en erger: beschadigen. 

Bij de Bulgaarse grens staat een file van 3km. aan vrachtauto’s te wachten, die wij uiteraard mogen passeren. Vlug een tolvignet voor Bulgarije kopen en dan naar onze rij, die niet lang is. Voor Gerda kan het echter niet snel genoeg gaan en alsof ze haar stress hebben gevoeld, openen de douaniers een derde loket, waar wij als eersten gebruik van maken. Pfff! …;) 

De Bulgaarse grens

Ik weet niet wat de dieper liggende, Bulgaarse gedachte is achter het volgende verschijnsel: op de vierbaansweg na de grens mag je de eerste 5 kilometers 80km/uur rijden, de volgende 5 kilometers 90km/uur en pas daarna onbeperkt 110. Ook deze snelweg is nog net zo leeg als die in Servië en het vignet kost nog geen tientje. 

Nog een keer krijgen we te maken met eenzelfde soort buien als vóór de Bulgaarse grens, maar dan op véél slechtere wegen, bij Sofia maken we een navigatiefout, die door Maps vakkundig wordt hersteld door middel van een rondje achterbuurten en zo wordt het half 5. Tijd voor het verlaten van de snelweg. 

We rijden naar een dorp dat Tserovo heet. Het is groter dan we verwachten, ook primitiever en pas op het dorpsplein zien we een paar geschikte parkeerplaatsen, beetje schuin wel. Het gemeentehuis, dat aan het plein staat, is gesloten, Gerda gaat in de rondte kijken en ik loop naar één van de café’s om te vragen of we op het plein mogen overnachten. De Duitssprekende vrouw, die ik tref, hoeft er niet over na te denken: natuurlijk! Geen enkel probleem. Ze wijst ons nog op een alternatief…straat omhoog en dan links, een ruime parkeerplaats. We gaan kijken, maar vinden het niet. En wat een armoe zien we! Het halve dorp heeft onverharde straten met armoedige huizen en ook de mensen zien er niet welvarend uit. Toch weer een confrontatie.

Nog twee foto’s..

..van de kerk van de pastoor

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Teruggekomen op het dorpsplein, komt de kroegbaas naar ons toe, zegt dat we van zijn toilet gebruik mogen maken en zegt dat we hier veilig zijn omdat hij daar bij z’n kroeg woont en slaapt. Hoe welkom wil je je voelen? 

Eén van de basisschooljongens die hier spelen, imiteert perfect een bosuil. We denken even dat we er echt één horen. En nu ik dit schrijf, komt een oude man met een paar geiten voorbij, andere wereld. 

Tot onze verrassing (stom!) is het in Bulgarije een uur later, dus ik moet opschieten met mijn verhaal, want er moet nog worden gekookt. 

Menu van de dag: roerbak witte kool, courgette, champignons, misschien ook nog paprika erbij… gerookte zalm (voor de verandering).
Wat zal deze nacht ons brengen?

 

 

 

 

8 thoughts on “WISSELENDE SITUATIES

  1. Dan is het nu waarschijnlijk bijna bedtijd bij jullie? Heerlijk, alweer zo’n vroeg verhaal!

  2. The artist who created the image of Maria must have felt her grief by putting all those swords into her heart. Quite confronting. I think that priest would be tickeled pink to know, according to your photos, what an impression your visit had left you with.

  3. Ik heb nooit geweten dat 200 meter hoogteverschil tussen een top en de omgeving bepaalt of er sprake is van een heuvel of een berg 🙂
    Groet!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*
*
Website